De witte ridder
Strijd is het woord niet. De jongen van veertien
vocht met vastberadenheid, ontroering en zachtmoedigheid
voor het behoud en de terugkeer van zijn vader
uit de witte slaap en schemer van het ziekbed.
Het baatte niet, midden in
wat de hoop heet te zijn, legde een hartinfarct
het leven stil. In het schrijnend leed zei
de jongen dat zij beiden in elkaar zouden voortleven.
Zijn tweelingbroer is het stille water
en breekt zijn evenwicht. De ridder spoedt
zich dagen achtereen naar het ziekenhuis;
het is op de valreep maar het leven won het van de dood.
Alsof de tragiek nog niet rond genoeg was,
werd de ridder door een auto geschept en geraakte
voor zeven bange dagen in coma
en stierf, elk hart verscheurend.
Een jongen, rein en onvervaard in de drafjaren
van zijn jeugd, komt zo vroegtijdig terug bij de vader
die hij niet verliezen wilde, terwijl niemand denken zal
dat hij mogelijk zijn levenstaken heeft volbracht.
[©MN, in “Altijddurende liefde voor een moeder”.
Tevens een hommage aan Peter, een vrolijke, wijze,
Vlaamse jongen van 14 jaar; hij overleed op 5 december 2007
foto: Hildegarde van den Camp]
Geplaatst door Erna.
40 opmerkingen:
Marius, toen ik je zojuist wilde bellen zag ik dat het alweer etenstijd voor je is.
Je bent waarlijk een poeet zo schrijnend mooi als je de tragiek van de witte ridder omschrijft.
Whisperings of the Soul is een waardige naam voor jouw weblog.
Tot ik je spreek een groet uit het hart.
esvanes
Woorden kunnen je hart soms breken...
De witte ridder. 5 december 2007.
Ik sluit me bij Pascal aan.
wat een prachtig gedicht, in al zijn triestheid. wat herken ik hier de marius in, van een paar maand geleden. zoals je de kern raakt.
het is in en in verdrietig, wat je hier beschrijft, maar toch ook met weer dat einde... dat maakt dat een hart, in ieder geval mijn hart, niet dóór scheurt...
(het maakt zelfs een klein sprongetje bij de gedachte aan jou en je herstel.)
stay strong ! ik wens je een goed weekend en de hartelijke groeten aan chrisje !
wat mooi Marius en ook zo triest!
Gaat het een beetje met jouzelf?
Pour le moment pas de mots, seulement des larmes.
Dank lieve Marius, om wie jij bent.
Allemaal beweging weer op je blog en een goed teken :)
Uit het leven gegrepen en door jou met gewetenvolle gevoelens uit je hart vereeuwigd.
Wat een intens verdriet
Bloem
Met tranen in onze ogen lezen wij dit prachtige gedicht.
Tranen van verdriet maar ook tranen van trots.
Bedankt om dit te schrijven, uit de grond van ons hart!
Veel sterkte, de familie van de witte ridder.
Mooi, gevoelvol omschreven Marius!
Deze jongen van 14 was Karmisch gezien klaar met het aardse leven.
Hij is een belangrijke schakel geweest in afsluiten, waar leed niet nog zwaarder kan zijn.
Hoe is het met de Dichter zelf?
Cath*
Een pareltje van een gedicht voor Peter, erg dat het realiteit is...
Marius, ik wens u alle sterkte van de wereld toe!
Trien
ik word helemaal stil vanbinnen bij het lezen van deze prachtige woorden...
Hoe hartverscheurend erg en hoe zacht en hoogstaand poëtisch verwoord.
Sterkte bij je revalidatie en ik ben zeer vereerd dat je een foto van mij gebruikte.
Mooie foto erbij, inderdaad.
Marius, R.,de 17j broer van Peter maakt mooie graffiti, heb er nu voorbeelden van gezien. Nog spijtig dat ik die niet eerder had. Zou er mooi bij gepast hebben. ;-)
Aan jou, alle sterkte van de wereld zoals Trien wenst.
Mooi dat je schreef : In: Altijd durende liefde voor een moeder. (terzijde : Trien stuurde me onlangs zelf een héél mooi gedicht voor haar moeder)
NOg veel sterkte en succes komende jaar Marius!
Niet eerder dan gelukkig vandaag was ik in de gelegenheid vanuit thuis, het eiland, iedereen hartelijk te bedanken voor de zovele warmhartige en aanmoedigende reacties. Ik ervaar dit als stimulerend en als een blijk van nodig-zijn.
Mijn lopen gaat licht vooruit, maar mijn zien, vooral het lezen, vergt tijd en veel geduld. Op `Groot Klimmendaal' ben ik de criticus van de dag, maar niet ongelukkig. Ik ben liever hier, maar hoor nog daar. Alle weblogs verschijnen dagelijks voor mijn geest.
Marius Nuy
Verrassing.....
Hai:-)
Wat heerlijk even in je eigen doen te zijn!, je eigen eiland, een vrij weekend....:-)
Goed te lezen dat je vooruit gaat, al gaat het je misschien te langzaam.....samen met al je vrienden kom je er wel!
Lieve groet van een Bloem
WAW ! Een gedenkwaardige dag, lieve Marius ! Eens terug op je eiland.Kan me voorstellen dat dat je deugd doet, want als je een aantal weken in een ziekenhuis of een revalidatieoord bent... tja... mij kwam het langs mijn strot uit hoor...en je weet dat ik geen zwartkijker ben. Geniet ervan terwijl het kan ! En voor de rest : alle alle sterkte van de wereld toegewenst, we kijken uit naar je komst ! ;-)
de 3 LLL-en ;-)
Lieve Marius,
Een grote verrassing om te lezen dat je weer even op jouw eiland kunt vertoeven. Je sprak en spreekt er met zoveel liefde over. Jij en allen rondom jou heen "vechten"met een positief resultaat : stapje voor stapje.
Fijne dag/dagen samen thuis en voldoende inspiratie voor verder herstel.
Lieve groet Joke.
Geweldig Marius!
'Thuis'.
Op jouw eiland, met jouw ruimte.
Ik wens je bemoediging, helderheid, loopmogelijkheden, maar vooral: het terugkeren van het mogen zien, het helder zien van wat je vergeet, niet wil zien en soms ook te ver vooruit hebt willen zien.
Met een allerliefste groet: Cath*
Dag Marius, blij te lezen dat je met lopen en zien weer de goede kant op gaat en een poosje naar huis mag. Ik wens je wederom alle goeds, met hartelijke groet van Reinoud.
Weer een stukje dichterbij letterlijk, figuurlijk en als woordspeling.
Ik genoot van jouw eigen reactie die weer waargemaakt kon worden.
Langzaam maar zeker komt en wordt alles zo als het goed zal zijn.
Liefs
Elly.
Opnieuw een stukje
dichter
bij of van
waar je hart ligt
je volgt het pad
jouw stappen
brengen je
dichter
bij
geniet van jouw moment,
laat het je niet ontglippen.
Hartelijke groet,
Silvia.
Wat een prachtig gedicht.
Carpe Diem
Natasza
Marius , ik lees dat je in het weekend even thuis bent geweest!! Geweldig ! En ik hoop dat het een fijn wekend voor je was. En vooral hoop ik dat je ogen ook gauw weer herstellen . Kus
juul wees me er net op, dat je even thuis bent geweest ! wat fijn ! ik hoop dat het je nog meer doorzettingsvermogen heeft gegeven om snel weer echt terug te kunnen keren naar waar je hoort. God's zegen bij alles wat je doet, criticus van de dag. de weg terug is nog lang en zwaar, maar je loopt 'm niet alleen !
Lieve Marius, in naam van heel het gezin van de witte ridder moet ik je nog eens danken voor je prachtige gedicht. Ze wensen jou héél veel sterkte toe. De mama schreef me dat een ijzeren staaf (de rekstok) in de les lich. opvoeding op Raf's hoofd is gevallen en het blijkt erger dan een 'flinke klap'. Het gezin lijdt enorm. Ik geef je nog de versie van het gedicht "Nooit de moed opgeven" (E Mattelaer) mee, in het 'Oisjt' zoals Raf dat transponeerde (na een versie in het Heists van A Deketelaer).
ejje giën vliegmasjien, pakt anne voiture
ejje giejne voiture pakt a ne velo
ejje giën velo, terd op
ge got der wel kommen
me ewa tijd
ejje giejne fun ten moede bloi zen
zejje nie bloi, trekt wa gezichte
kunjt ge da niede ? wienjt
mor wienjt van binne ten zie niemand dadde
(En Rafke schreef er een smiley bij ;-)
Marius, alle sterkte van de wereld ! Van harte !
En ik oefen ook met Rafke engelengeduld, me ewa tijd zal ik hem wel weer treffen in mijn mailbox.
Ps Zo spijtig, Raf was juist zo blij dat ze de floorballwedstrijd dit weekend gewonnen hadden... hij zal het nu kalm aan moeten doen. Ik duim mee dat hij toch goed hersteld zou zijn tegen de tijd dat ze naar Finland mogen !
Oef Marius,
Raf mocht al naar huis,is nu pas thuis, zal eten en bed weer in, heeft nog wat pijn.
En nu maar hopen dat daar niks ernstigs meer gebeurt.
Voor jou heb ik nog een verrassing. Je was op zoek naar iets dat je nog niet gevonden had en per toeval vond ik zoiets ;-) Die maandenlange opruim hé ;-)
Hou je taai , lieve dichter ! Mijn kaarsenvoorraad begint toch al een beetje te slinken ;-)
Voor de Dichter:
Met het koolmeesje op de seringenstruik-
al dartelend, met wat wind van ZIJ.
Schrijf ik wat regels-
en kom graag even voorbij-
aan een man die me na is,
maar lijkt te zijn vergeten-
dat koolmeesjes de wind van Zij
niet kunnen eten.
Die wind van ZIJ is om te verwaaien,
de droeve, donkere, maar ook weldadige spinsels-
in s'Dichter hoofd
die in zichzelf gelovende, wijze man.
Al zoveel vorderingen makend-
en als geen ander, zo allermooist naar die wind van ZIJ schrijven kan.
Cath*
Zij= ZIJ
s'Dichter hoofd- moet zijn: s'Dichters hoofd.
XX
toch maar weer proberen.
Wat fijn dat je thuis was dit weekend, Jammer wel dat het zicht nog beperkt is, hopenlijk komt er nog verandering in.
Dat het lopen beter gaat verheugd mij( Jou/jullie veel meer)
criticus van de dag..Och, dat mag. zolang er geen venijn uit komt, en/of je daarmee jezelf tegenwerkt.
Ik hoop op nog meer weekenden thuis en ook de door de weekse dagen.
Groetjes aan je vrouw.
FeeX
kiekeboe Marius!
Hoe gaat het met je?
lieve marius,
hoe prachtig je di verwoord hebt weer,
mijn allergrootste respect,
ik lees dat je even kort thuis bent geweest en dat doet me héél erg goed,
je bent heel erg vaak in mijn gedachten en waar ik in een kerk kom steek ik met liefde een kaarsje voor jou en je vrouw aan
ik dank je hartelijk voro je groeten via elly,
dikke knuffel
klaproos
Et encore une fois, la nature a fermé un livre inédit...(17/1/2007)
Moge de familie nu eindelijk in rust alles verwerken.
Voor jou Marius,hopelijk deugddoende slaap om er morgen weer tegenaan te kunnen gaan, zodat er geen sprake meer moet zijn van klimmen en dalen en de afstand naar je eiland miniem wordt. We duimen verder mee.
Dank je wel, lieve Marius, uit de grond van mijn hart. Hoe jij dit verdriet hebt verwoord, dat kan alleen jij! En inderdaad, hier vang ik een glimp op van de 'oude' Marius, de dichter die met hart en ziel mééleeft met een ander. En het dan ook nog in prachtige woorden vast legt...
Ik hoop dat je ondertussen iets beter bent, en de revalidatie hélpt!
De dichter is een gedicht, 24 uur per dag.
De dichter is een alchemist die van het lood
des dagelijksen leven het goud weet te maken.
Zijn gedichten spreken voor zichzelf
© Jotie T'Hooft
Hier klinkt Claudio Monteverdi-
Selva Morale e Spirituale.
De regen wast de stroom der dingen naar een veilig oord.
Waar was ik in serenere stilte
met de schoonheid van deze composities,
waar vind mijn hart de verbinding beter terug ...
Wens je een prachtdag morgen, op je eiland
bij Chrisje en de jouwen!
Cath*
Tussen morgen 21 januari en 18 februari ga jij een jaar ouder worden...o jee...:-)
Waterman oh waterman, tralala, tralalie, tra lala...
Bloem
Een reactie posten