Liefde is lijden
Soms moet een schipper schipperen
Als de storm geluwd is
in dit huis van ongeduld en wachten,
krijgt de genegenheid weer ’n kans.
Dat zeggen ze ook, de soep is zelden
zo heet als ze wordt opgediend, waarom
leven we daar niet naar?
Dan kom je in de spagaat
van het ernstig menen én nemen, en
dat drijft ons in ’t nauw, totdat
kleine lieve gebaren de troost
bieden die je beiden zo van node zijn,
zonder waardigheid kom je toch nergens.
[© MN, in ‘De wederkerigheid’. Afbeelding: “After a storm”, photo by Nuno Milheiro.]
Soms moet een schipper schipperen
Als de storm geluwd is
in dit huis van ongeduld en wachten,
krijgt de genegenheid weer ’n kans.
Dat zeggen ze ook, de soep is zelden
zo heet als ze wordt opgediend, waarom
leven we daar niet naar?
Dan kom je in de spagaat
van het ernstig menen én nemen, en
dat drijft ons in ’t nauw, totdat
kleine lieve gebaren de troost
bieden die je beiden zo van node zijn,
zonder waardigheid kom je toch nergens.
[© MN, in ‘De wederkerigheid’. Afbeelding: “After a storm”, photo by Nuno Milheiro.]
14 opmerkingen:
Zo is dat!
Blijf goede zaadjes maar water geven samen.
Lieve groet,
Of een nieuw bootje kopen, een andere rivier vinden:-))
X
Cath*
simpelweg prachtig =)
Langs de randen van de luwte nog ingescheept, naar een vriendelijke bestemming. Laverend tussen schipbreuk en genegenheid is het schip in volle Waardigheid op zee gebleven.
Lieve opvarenden: Behouden vaart en vóór de wind uit nu maar eens!
Ik wens een ieder een plek in de luwte en geduld. :-))
@Bedankt voor je doorvoelde reactie.
liefde is lijden, ik weet het zeker marius,
maar ik weet dat "als "we elkaar moeten krijgen dat ook zéker gaat gebeuren ...
ik twijfel er niet aan :-)
xxx
Hoi Marius, dank voor je bezoek, ik was hier gisteravond nog geweest, maar dan moet ik altijd eerst even nadenken. Om te kunnen schipperen, moet je aan het stuur (mogen) staan, dat was ik aan het bedenken, en toen dacht ik : hola, waarom heb ik eigenlijk niet het stuur in handen van mijn eigen leven, maar verder was ik nog niet geraakt :-) Warme groeten, Hildegarde
Mooi geschreven Marius. In feite ben ik een egoist, en houd ik ergens toch het meest van mezelf.
Frank Koenegracht schreef :
Ik ging eens varen ,
geheel voor mijn verdriet,
mijn tranen echter kwamen niet
ik sprong te water waar ik niet verdronk,
zo zag ik hoe mijn boot naar boven zonk.
Het is er weer eens, dat gedicht Marius. Het lijkt of het mij achtervolgt en je weet wel hoe en wat.
Prachtige afbeelding hier en prachtig wat je erbij schreef.
Goede nacht gewenst.
Schipperen,
eig. handelen als een schipper, zeemanschap gebruiken, weten te geven en te nemen, regelen, beredderen, klaar spelen (vgl. schimannen); ook moeilijkheden ondervinden, heen en weer geslingerd worden, onzeker zijn, weifelen. In den eersten zin komt ‘schipperen’ voor in de 18de eeuw, o.a. in C. Wildsch. V, 226: Ik vroeg haar eens in vertrouwen, hoe of zij het toch schipperde? Zij gaf mij dit antwoord: Hoe ik het schipper? zeer eenvoudig! ik schijn altoos te wijken, toe te geven, maar bewaar mijn grond, en geef nooit toe. Zie verder Harreb. II, 253: Hij moet het maar zien te schipperen; Weiland: schipperen, doen uitvoeren; onzijd. voor gedaan worden, schikken; Dukro, 154: Ik stap op, zegt Dukro, adieu, je ziet 't dan wel met die meneer te schipperen, als-i komt; Sabbath, 50: Als-ie iemand voor honderd guldens had bestolen, kon-ie volgend oogenblik rustig in de synagoog bidden, zonder getwijfel of 't verkeerd was. Hij schipperde niet; Gron. 239: Jij schipperde in geschiedenis en natuurkunde, hè? vraagt Doorweerd, ja, dat was mijn fort ook al niet; Handelsblad, 24 Oct. 1914 (avondbl.), p. 5 k. 2: Langzaam - wel te verstaan van háár zijde - zijn goede natuur-uit-één-stuk schipperde geen moment - dreef een vertroebelend schuim op de eertijds limpiede klaarheid van hun schijnbaar onverwelkbaar geluk; fri. skipperje, schipperen, beredderen, samen eene zaak regelen, door van weerszijden iets toe te geven...
... en jij wéét wat het betekent, en geeft er dan ook knap gestalte aan in je eeuwig mooie poëzie!
*kan alleen maar knikken..*
zoveel liefs,
Danny
.
Er ligt een ernstig spagaat tussen
apha en omega,
denken en doen,
geven en nemen,
wilskrachtig en hulpeloos,
onder en boven ...
het leven en de dood.
Nu en dan veranderen we
van positie.
Dag Marius.
Inderdaad. En heel herkenbaar.
Ik kan alleen beamen wat jij daar zo creatief hebt neergepend.
Graag gelezen Marius!
Een reactie posten