Elk beeld vertelt zijn eigen verhaal, dat is juist de schoonheid ervan (40)
Toen ik deze foto zag, dacht ik meteen: ‘een hommage aan de mensheid’, niets aan de schoonheid in ieders levensloop gaat in de loop der tijd voorbij, nooit zul je voor vertedering, ontroering en blijheid te oud zijn. Meer hoef je toch eigenlijk niet te zeggen? Allebei hebben een lange geschiedenis, een die nog niet ‘voltooid’ is, maar desondanks is er nog de verrukking van de liefde. Méér wil ik er ook niet aan toevoegen; het is een prent die ik zo wil inlijsten, een prent als een monument, - authentiek en universeel.
[© MN, in de reeks vertellende foto’s, schilderijen, beelden, deel 40. Afbeelding: “Our first night” by Mihnea Turcu. Somewhere in Romania.]
13 opmerkingen:
Ben het helemaal met je eens Marius! Schitterende foto!
Mensen waar het geluk zo afstraalt,
in de witte mooie slaapjurk.
'n Tedere uitndodiging op de liefde.
Heel mooi, dank je Marius,
Ik wens je het allerbeste toe,
voor nu, binnenkort en later,
mooie feestdagen,
ria
Inderdaad, een prent als een boek.
Ze vertelt een verhaal zonder woorden.
Je kiest trouwens telkens heel mooie illustraties.
De foto is schitterend. Liefde is vaak een tijdelijk rush die ons meer laat leven
Welke maat is dat schattige ponnetje?:-))
X
Cath*
Hé, kleine meid al ben je nog
zo oud en grijs, vanwaar komen die
sterren in je ogen, vertel het mij
opdat het me ontroert en je de elf
bent in al mijn sprookjes.
Ligt het leven niet altijd te wachten,
in een open brief of boek,
of ergens in een oude krant;
soms in een nieuwe
nog te schrijven...
Is niet zelfs tot het laatste
uur nog- het leven aan de liefde
opgedragen
hij is dan ook prachtig idd. en door de titel, our first night, verzin ik er dan nog weer héle verhalen bij.. =)
.
Wat zou het verhaal van dit beeld zijn?
Vele antwoorden dringen zich op.
Ik blijf bij een vermoeden.
Simeck.
Hoevele programma's presenteerde hij op de Nederlandse televisie?
Zijn stijl was erg 'omstreden'.
Ik herinner mij duidelijk de 'droeve ogen' van Piet Vroon.
En Simeck die 'zonder schroom' (?) rond hem cirkelde. Als een havik?
Ondertussen weten we hoe Piet V. stierf.
Ik zag S. op bezoek in Tjechië, zoeken naar z'n jeugd.
In België bij onze befaamde Bo Coolsaet (de auteur van het penseel der liefde)aan huis. Twee uitzendingen lang.
Kristien Hemmerechts en vriend in de studio.
Zijn 'zonderlinge figuren' die zich mochten voorstellen aan het kijkend publiek.
S. in Italië waar hij woont.
Ik zag doorheen de jaren veel S. met gemengde gevoelens ...
maar alleszins was(is) hij een boeiend man.
Geniet van je dag, Marius.
.
Deze foto doet mij aan mijn buren denken. Lieve mensen.
Méér moet je er niet aan toevoegen, begenadigd woordenkunstenaar? Wat je hebt geschreven beschrijft precies het gevoel dat uit deze mooie prent straalt! Dankjewel voor dit moment vol schoonheid...
zo lief..
Soms moet je ook niet te veel bij een plaatje vertellen en het plaatje op zichzelf laten staan. Vroeger zou ik denken dat dit oerhollands was, nu weet ik beter. Dit is overal.
Als liefde zoveel jaar kan duren, dan moet het echt wel liefde zijn.
Herman van Veen hè.
Een reactie posten