De koningin van toewijding
Rafels van tranen, een schamel woord
Als dichter van lichaam en ziel
ken ik weinig woorden meer wanneer
een mens terugkeert in de aarde.
Na jarenlang met pijn en liefde,
schreiend van onmacht en tederheid,
opschorten van eigen leven
is haar levensvriend gegaan.
Daarvóór waren er al jaren van zorg
voor haar moeder, maar Wim
stapte direct daarna in haar voetstappen,
en zo ontstond een uiteengerekte tijd
van vaak schrijnend schrale zorg
in afwezig en wakker besef,
in onberekenbaar gedrag en koestering
in de warmste mantel, een die wel vermoeid
raakte maar aan volharding niet sleet.
Noem mij wel de dichter van lichaam en ziel,
het is toch maar ’n gestameld woord van mededogen -
er zijn pijnen weggenomen, maar er zullen er ook
toenemen nu hij gehemeld is en zij huiswaarts gaat.
[© MN, ‘Hoe kan een woord nog troosten’. IM Wim 31 december 2009, voor Thea.
Afbeelding: “Melody of the soul” by Anna Pagnacco.]
Rafels van tranen, een schamel woord
Als dichter van lichaam en ziel
ken ik weinig woorden meer wanneer
een mens terugkeert in de aarde.
Na jarenlang met pijn en liefde,
schreiend van onmacht en tederheid,
opschorten van eigen leven
is haar levensvriend gegaan.
Daarvóór waren er al jaren van zorg
voor haar moeder, maar Wim
stapte direct daarna in haar voetstappen,
en zo ontstond een uiteengerekte tijd
van vaak schrijnend schrale zorg
in afwezig en wakker besef,
in onberekenbaar gedrag en koestering
in de warmste mantel, een die wel vermoeid
raakte maar aan volharding niet sleet.
Noem mij wel de dichter van lichaam en ziel,
het is toch maar ’n gestameld woord van mededogen -
er zijn pijnen weggenomen, maar er zullen er ook
toenemen nu hij gehemeld is en zij huiswaarts gaat.
[© MN, ‘Hoe kan een woord nog troosten’. IM Wim 31 december 2009, voor Thea.
Afbeelding: “Melody of the soul” by Anna Pagnacco.]
14 opmerkingen:
de toewijding van een mens overstijgt soms bijna alles. maar nooit de dood..
wens alle mensen om hem heen sterkte.
Jouw woord Marius, dat kan haar nog troosten. Je woord altijd zacht en altijd helend. Ik kan het weten(Jan). En daarom weet ik dat het Thea goed zal doen en dat het haar zal dragen. Mensen als jij Marius zijn zo broodnodig. Blijf het zeggen: het troostende.
Lieve Thea, ik ken je niet, maar ik bid voor je dat het zachter wordt, de pijn en dat het je mag omgeven als een mantel van liefde, strakjes, -even later- dan nu.
Natuurlijk brandt er voor jou en voor Wim, in een jou onbekend huis een heel eind noordwaarts, een kaarsje; -het is mijn huis, van waaruit ik je even groet en je mijn eerbiedige deelneming betuig.
Innige deelneming aan Thea. Marieke schreef het bijzonderste, meer hoeft er niet aan toegevoegd in mijn gevoel. Tenzij dat jij, dichter, zelfs nu in je eigen pijn, toch wel de koning van toewijding bent voor héél veel mensen in zeer moeilijke situaties. Mag ook eens gezegd zijn.
hoe zeldzaam en bijzonder is het als woorden als helende handen de diepste hartepijn kunnen verzachten.
je bent een mooi mens, marius:))
stil gelezen ....een groet Novie
.
Een schamel woord.
Ontdaan van franjes,
de kern ontbloot.
De naaktheid van onmacht,
de kracht van troost.
Dag Marius.
Uvi
Dag Marius,
in een gedicht
slaapt een kind als een roos
in het verlangen
in het leven
lijdt het onder
de bof en de windpokken
zonder wind en zonder boffen
ergens in een herinnering
maken we
een zoete leugen wakker
slaapwel
uvi
de afbeeldingen die je plaatst zijn stuk voor stuk oogstrelend, maar dat weet je vast al! (glimlach) Teksten zijn zowiezo bijzonder...
Ik denk dat Thea troost zal putten uit jouw mooie woorden, als parels aaneengeregen, geboren uit mededogen en empathie, lieve Marius...
Ach Marius, altijd weer een afscheid.
Het maakt toch weer triest. Ik hoop dat jouw woorden ondersteuning geven.
'in een warmste mantel, die wel vermoeid raakte, maar in volharding niet sleet.' Welk een liefde.Groots
in zijn onvoorwardelijkheid.
Heel veel kracht toegewenst, Thea, moge elke dag je een lichtje geven.
Danny
" ...nu hij gehemeld is
en zij huiswaarts gaat"
zachter, begrijpender kon het niet
worden gezegd.
Marius, wat ben je een mooie mens.
Een mens vol liefde en mededogen.
Het nieuwe jaar is al even begonnen. Wij waren in West-Afrika bij één van onze kinderen en kleinkindjes.
Mag ik je daarom nu nog een vredevol nieuw jaar toewensen.
En voor elke dag vitamienen vreugde, die een mens zo nodig heeft.
Aan Thea ons oprecht medeleven in deze moeilijke tijd.
ria
http://natuurmijnpassie.skynetblogs.be/
Mooi beschreven : je meeleven bij een groot verlies.
Het zwaarste wellicht om te dragen.
Goed dat ze troost kan vinden, doet steeds goed:
**gewoon een arm om je heen
**begrijpende ogen
**een stilte die warm is...
Mooi Marius hoe jij je beweegt in dat verdriet.
> Thea dankt ieder van harte met het betoonde medeleven.
Een reactie posten