Een dagboekkladje
Nu heb ik weliswaar een prachtige zo goed als nieuwe Toshiba met Windows Vista, maar moet ik, volkomen tegen mijn stijl van werken in, rechtstreeks schrijven omdat het niet lukt vanuit Word te kopiëren en te plakken, - wát ik er ook op verzin. Ik zal het morgen mijn zoon vragen, die weet voor problemen op dit vlak altijd een oplossing. Desnoods - en dat zal het wel worden vermoed ik - zet hij er een legale Windows 7 Professional op.
De huisarts heeft nog niets laten horen. Het is 'knudde met een rietje', ook na twaalf uur slapen. Toen ik een jaar geleden Oxinorm erbij kreeg en het etiket te kennen gaf "2 tot max. 4 pd bij ernstige pijn", nam ik er, verdeeld over de dag', meteen 4. Ik werd er echter hondsberoerd van en ging onmiddellijk terug naar 2, - en dat bleef zo. Nu ben ik, bij de zwijgzame 'eerste lijn', twee dagen geleden naar 3 gegaan en vandaag dan naar 4. Het staat immers op het etiket, maar behoedzaamheid blijft geboden, - misschien wel des te meer bij ontregeling door de plotselinge extreme warmte, zo'n typisch Hollandse streek.
Dit schrijven, zoals gewoonlijk dicht bij m'n leven, ontstaat met grote inspanning, maar tot mijn spijt mis ik de energie langs de mij bevriende weblogs te gaan; dat doe ik slechts in mijn stille gedachtenwereld want ik kan elk voor de geest halen. Maar de wil om door te gaan met schrijven sterkt me in het behoud van het vertrouwen, zo niet, dan neigt het naar onverschilligheid en het verslonzen van de dag. Voor wie dol is op dit weertype, is het jammer, maar ik hoop op een aanmerkelijke verkoeling, natuurlijk naast een draaglijke pijn, anders vlucht ik maar weer naar een soort kasteelwereld waar niets onmogelijk is of ga ik naar de denkbeeldige specialist Lewis Lewinski, een type professor Lupardi.
Photo: "Blue song" by Farid Sani.
7 opmerkingen:
Hoe bewaren we ons evenwicht?
Sommige zingen op een stengel
van verdriet of vreugde?
Maar kennen we die emoties
wel aan een vogel toe?
In de leefkamer hangt er een digitale hitte van 28°.
M'n hersenen plakken aan me mekaar.
Uvi
Blue song, mooi gekozen.
Frisjes hier, nu kalende plekjes in de stoppelkes, denk ik niet aan een vogeltje maar aan kippen. De Toshiba's hier geschonken door een vzw voor de afdeling esv laten me toe contact te houden. De wil tot doorgaan met het schrijven sterkt je in het behoud van het vertrouwen. Houden zo ! ( hier wbclln 500)
Die Lewinsky intrigeert me ;-)
Verfrissende X
het is hier heerlijk afgekoeld, ik hoop daar ook! op keklog mis je weinig hoor ; ) we hebben roomijsjes gemaakt. en Kleuter begint met schuin schrijven. en doet dat natuurlijk helemaal te gek en ik ben zo trots als een pauwhennetje =)
verder voetbalde 'ie tegen 't braziliaanse buurmeisje, nederland won ook toen en nou ja, z'n gangetje.
hang in there, marius, hopelijk snel weer wat verlichting van de pijn!
Bewaar je evenwicht Marius... de ergste warmte is voorbij. Deze heeft ook geen gunstige uitwerking op je pijnen?
Wb. je Word-probleempje; kun je op internet de oplossing niet (laten) vinden?
Have a nice day.
Met hartelijke groet,
Vera
Als Kasteelvrouwe waak ik graag met koele waakzaamheid op uwe schrijverijen of mooie dromen, pijnloos:-))
X
Bonte Specht*
ps: wat een geweldig mooie afbeelding Marius, van't vogeltje:-))
Ik houd van dit weer en doe het kalm aan, maar wens jou toch echt iets beters toe.
Vandaag lijkt het beter te worden. Ik hoop jouw pijn idem dito.
Maar mijn lieve Marius toch, hoe kan je denken dat ik jou gewoonweg vergeten zou zijn? Er waren wat problemen met mijn blog en ook met mijn camera die stuk was, iets dat voor mij toch wel moeilijk te pruimen viel. Je hebt waarschijnlijk niet verder gelezen...
Maar niets is zo erg dan wat jij doorstaan moet.
Wéét dat ik met je meeleef en hoop dat je toch nog een beetje kwaliteit in je leven vinden mag...
Een reactie posten