Het gave gebaar van een offer
Christus is tegelijk mooi en geschonden,
hier vlakbij in het voortdurende gebed, zo
groeit in de monnik de memoria Dei*.
Hoe doen zij dat? Zij strijden voor een sfeer
van aandacht voor God en soms zeggen zij
het vanbuiten geleerde zachtjes voor zichzelf op.
En dan hóór ik hen bidden, gevolgd
door een langdurig Gregoriaans gezang, tot
mijn oren er van tuiten. Zo luidt hun offer.
[© MN, *met je hart bij God zijn. Jesus Christ on the island. Iemand schrijft: is 'tot horen en zien vergaan' niet indringender? Dan komen we dichter bij onszelf. Misschien is dat waar. Alles is zoals het zich toont - of: zoals het tevoorschijn mag komen. ]
Christus is tegelijk mooi en geschonden,
hier vlakbij in het voortdurende gebed, zo
groeit in de monnik de memoria Dei*.
Hoe doen zij dat? Zij strijden voor een sfeer
van aandacht voor God en soms zeggen zij
het vanbuiten geleerde zachtjes voor zichzelf op.
En dan hóór ik hen bidden, gevolgd
door een langdurig Gregoriaans gezang, tot
mijn oren er van tuiten. Zo luidt hun offer.
[© MN, *met je hart bij God zijn. Jesus Christ on the island. Iemand schrijft: is 'tot horen en zien vergaan' niet indringender? Dan komen we dichter bij onszelf. Misschien is dat waar. Alles is zoals het zich toont - of: zoals het tevoorschijn mag komen. ]
17 opmerkingen:
Om te lezen, in stilte te herlezen, reflekteren, lezen en....
Bedankt.
Oh!
Ongetwijfeld geïnspireerd door je bezoek aan de abdij bij Slangenburg.
Je was er weer héél aandachtig bij !
Zij strijden een vergeefse strijd.. De aanhang naar het geloof is tanende..
Hun levens zijn net zo min tevergeefs of verloren als van wie ook. Hun strijd is tegelijk een overgave, zoals die ook van ons wordt gevraagd.
Ik passeer die plek niet meer dagenlijks, maar als ik die weer passeer.. zwaai ik, naar de zolderraam naar of namens jou.. Goed?
schitterend.
again.
het maakt soms dat ik denk : zij kunnen er toch niet náást zitten ? of in ieder geval niet ver...
toch ?
Op onze vensterbank staan twee mariabeeldjes, een jezusbeeldje, boeddha, en venus. Ik heb wat met beelden.
Ik word e zelf altijd wat lcherig van, ik heb jaren naast mij iemand gehad die in Tibet was ingewijdt als monnik
Goeie verduidelijking Marius en deze afbeelding klopt dan naar mijn gevoel ook beter dan de afbeelding van het doornenhoofd. Wat niets afdoet aan de schoonheid van die eerste afbeelding. De gave van het offer als titel is blijkbaar ook aangepast of was ik nu vanmorgen aan het dromen ?
Ik vraag mij altijd af waarom iemand monnik wil worden eigenlijk . Echt waar! Ik kan me bijna niet voorstellen waarom iemand dat wil worden .
Ite missa est
Aujourd'hui ce tour fini à Paris
plein de champagne aux Champs Elysées
des fleurs de la passion sur les rues
ou la fine fleur de la mort
sur les allées de la cité
et aussi à la campagne
une mort subite?
rien de rien
rien ne va plus
pour le coq sportif
seulement une
perspectif nouvelle
nec plus ultra**
gloria perdita***
nam consumatus est ****
Mari-anna dolorosa
iuxtra crucem lacrimoda
dum pendebat filius suus*****
* Ite missa est (latijn) :
Ite Missa Est is de formulering waarmee in de Katholieke Kerk de diaken aankondigt dat de Mis ten einde is.
Het is vermoedelijk een van de oudste Romeinse formuleringen die nog in gebruik is. De diaken wacht op een teken van de voorganger om deze formulering uit te spreken. In de Nederlandse vertaling, te vinden in volksmissalen wordt deze in merkwaardig Latijn gestelde formulering vertaald met "Gaat: het offer is voltrokken" of "Gaat: het offer is geëindigd". In het Latijn antwoordt de geloofsgemeenschap met Deo gratias (God zij dank). Daarna volgt nog de zegen van de priester.
Wetenschappers beweren, dat de naam "mis" voor de viering van de eucharistie komt van deze heenzending; sommigen zeggen, dat "missa" niet de vrouwelijke vorm van het voltooid deelwoord is van mittere (heenzenden), noch een metonymie voor missio (heenzending), maar komt van het Hebreeuwse woord misha, dat "offer" zou betekenen.
** Non ( of nec) plus ultra (Latijn):
Tot hier en niet verder. Tekst die Hercules heeft gebeiteld op de Zuilen Van Hercules Gibraltar (Europa) en Monte Hacho (Afrika). Ook toegeschreven aan Jezus, met de strekking: gij zult niet verder gaan dan ik u toesta: goed en kwaad is aan mij (God), en niet aan de mens.
*** gloria perdita (latijn):
vergane glorie
**** nam consumatus est (Latijn):
want 'het is volbracht', de woorden die Jezus sprak aan het kruis vlak voor hij de geest gaf.
***** Stabat mater dolorosa
Iuxta crucem lacrimosa,
Dum pendebat filius (Latijn) :
De moeder stond door smart bevangen
en met tranen langs haar wangen
waar haar zoon gekruisigd hing.
Hier staat Mari-anna (symbool van Frankrijk) in de plaats van 'mater'.
Het 'Stabat mater' is een van de beroemdste Latijnse gebeden die uit de Middeleeuwen zijn overgeleverd. Als gebed kreeg de tekst al sinds de veertiende eeuw een grote verspreiding; in de vijftiende eeuw werd het als sequentia in de misliturgie opgenomen. Het gedicht is talloze malen vertaald, in alle talen van Europa, en werd door vele componisten op muziek gezet (weergaloos is het 'Stabat mater' van Pergolesi).Vermoed wordt dat de oudste versie in de dertiende eeuw in Frankrijk of Italië is ontstaan, wellicht in een franciscaans milieu, maar zekerheid hieromtrent heeft men niet. Met minder aarzeling neemt men aan dat de tekst oorspronkelijk bedoeld is geweest voor persoonlijke meditatie. Onder meditatie verstaat men in dit verband een techniek van bewuste concentratie van gedachten en gevoelens op één religieus onderwerp, bijvoorbeeld het lijden van Christus of het verdriet van Maria. Door zich met grote intensiteit in het bijbelse relaas (of een weergave daarvan in woorden of beelden) te verdiepen, verplaatste de mediterende vrome zich in de beschreven situatie, werd hij in zijn fantasie als getuige, en zelfs als deelnemer, opgenomen in het gebeuren.
© Cartouche
Tja, Marius, een beetje lang als antwoord, maar ik wilde het je niet onthouden...
Toch hou ik méér van jouw to-the-point gedichten!
"Goed en kwaad is aan mij (God) en niet aan de mens."
Dat bedoel ik nu met de kerk. Wie maakt dat uit? De mens is meestal zelf in staat het goede van het kwade te scheiden, daar zou je geen kerk voor nodig hebben. Het is een leerproces voor de mens door zijn/haar leven heen. Al de geloofsoorlogen door de eeuwen heen bewijzen dat de kerk het ook niet echt goed beinvloed. Goed en kwaad bestaan ten dienste van elkaar. Het gaat om de balans en te leren dat er zoiets bestaat als het 'morele besef' van de mensheid. Dat leer je als het goed is in je opvoeding en door met mensen te leven en et werken.
Overgave komt dan vanzelf.
Maar inderdaad Cartouche, het Stabat Mater van Pergolesi is dan weer onwerkelijk mooi.
Vooral in de uitvoering van: Christopher Hogwood/ met Emma Kirkby en James Bowen als een onovertroffen countertenor.
Zelf heb ik de eer gehad een deel van het Stabat Mater te zingen in Brussel, en werkelijk een soort van visioen ontstaat er dan in jezelf, heel regligieus getint. Maar dat zal mijn katholieke opvoeding zijn.
Cath*
Hahahaha ... oh oh oh Gerdayd, ik heb even niet opgelet.
Dank voor jou mooie uiteenzetting en vergeef mij de Cartouche benaming aan jouw adres.
Zondag, lang geslapen, nog niet echt wakker.
Mooie en heldere reactie van jou hand!
Cath*
Marius, om de dag mooi af te sluiten nog deze link : http://www.klara.be/html/fs_top75.html
Voor wie het Stabat mater eens wil beluisteren (zie 4.) Op de 46ste plaats staat het Pie Jesu uit 'Requiem' van Lloyd Webber.
@ Marius, Idd zijn hun levens niet tervergeefs. Hun strijd is zeker een overgave, maar soms zie ik het nut er niet meer van in, vind ik dat wat zij doen een vergeefse strijd, en kan ik mezelf ook niet altijd voor honderd procent overgeven...
Goedemorgen Marius!
Ik wens je alvast een heerlijke en creatieve week toe, daar op je eiland!
Een reactie posten