Elk beeld, elke foto of schilderij vertelt een eigen verhaal, dat is juist de schoonheid ervan (41)
Veel mensenverhalen kunnen nog zo tragisch zijn om aan te horen, maar de oprechtheid ervan is de schoonheid. Het verhaal van deze man ken ik niet, maar de intensiteit van de emotie in het zo goed als lege landschap met een onbekommerd doorgrazende koe, zegt hoe diepgravend de man zoekt naar motieven en argumenten, naar drijfveren en emoties, en of hij nu ergens spijt van heeft of niet, het is het leven dat hem stevig naar z’n kop grijpt, waar hij naar binnen gaat en spit naar wie hij is en wat hij ervan vindt wat er blijkbaar van is geworden. Ook al weten we niet waarover het gaat, het is de man die alleen is en diep in zijn ziel tast naar wat wij niet weten maar wat hem in de diepste ernst brengt van zijn zoektocht in de verlorenheid.
[© MN, in de reeks verhalende beelden, nr. 41. Afbeelding: “No regrets”, (besluit) de fotograaf Adi Popa.]
Veel mensenverhalen kunnen nog zo tragisch zijn om aan te horen, maar de oprechtheid ervan is de schoonheid. Het verhaal van deze man ken ik niet, maar de intensiteit van de emotie in het zo goed als lege landschap met een onbekommerd doorgrazende koe, zegt hoe diepgravend de man zoekt naar motieven en argumenten, naar drijfveren en emoties, en of hij nu ergens spijt van heeft of niet, het is het leven dat hem stevig naar z’n kop grijpt, waar hij naar binnen gaat en spit naar wie hij is en wat hij ervan vindt wat er blijkbaar van is geworden. Ook al weten we niet waarover het gaat, het is de man die alleen is en diep in zijn ziel tast naar wat wij niet weten maar wat hem in de diepste ernst brengt van zijn zoektocht in de verlorenheid.
[© MN, in de reeks verhalende beelden, nr. 41. Afbeelding: “No regrets”, (besluit) de fotograaf Adi Popa.]
14 opmerkingen:
.
Ik kan niet meer zien
dan de begrenzing van mijn denken.
Radeloos, dat woord sloop door m'n gedachten.
Toen ontstond spontaan 'pose'.
Ook pauze.
De fotograaf die ensceneert of wacht.
En waarom twijfel ik 'aan de oprechtheid van dit beeld'?
De hand liegt volgens mij.
Je ziet niet wat je ziet.
Het beeld is de gevangene van de camera. De cipier kijkt toe.
Mooi weekend, Marius.
.
Zou hij zich niet bedenken dat hij wat vergeten is?
Het zou zomaar kunnen
aansluitend bij Redstar : en misschien vergeten wat hij vergeten was, zou ook kunnen
Prachtig beschreven Marius.
Wens je een goed weekend.
of hij poogt niet meer te vergeten, het vasthouden van een herinnering die hem zo diep treft dat hij deze fysiek dient te ondersteunen?
alle liefs
Danny
Een man die diep in zij ziel tast... deze zin beschrijft deze prachtige prent helemaal, mijn lieve Marius. Ongelooflijk, dat empatisch vermogen van jou. Nog ongelooflijker dat jij het bovendien zo mooi weet te verwoorden...
Prettig weekend begenadigd dichter!
Of hij heeft gewoon intense hoofdpijn om welke rede dan ook, tja ...
Dag Marius,
iedereen is vrij te kijken en te zien.
Een schrijver is ook een 'ziener'.
De foto houdt me bezig.
Hoe langer ik 'zie', hoe meer ik vrees dat het een leugen is.
1. Locatie.
Zou men een koe weiden boven de wolken?
2. Hand op hoofd.
Kijk de spreiding van de vingers en de ongemakkelijke houding van de arm.
3. Hand op been.
Kijk weer naar die spreiding van de vingers. En de combinatie met de andere hand.
Is dit een 'natuurlijke' of 'gezochte-verzochte' houding?
Voor mij is het 'een montage'.
Opgezet spel.
Een fotograaf die een beeld 'zocht'
en 'maakte''
omd 'iets te vertellen'.
Maar ik kijk natuurlijk niet verder dan mijn neus lang is.
Nog een mooi weekend, Marius.
Toch benieuwd hoe jij er nu tegenaan kijkt.
.
Dag Marius,
ik moet het eens zijn met Uvi,
na zijn heldere ontleding van deze scene.
De foto is bijna te evenwichtig, te harmonieus, om de innerlijke pijn van die man te illustreren.
De verdeling van de vlakken (de rechthoek en 2 driehoeken), de positie van de twee zwarte silhouetten: een voorbeeld van visueel evenwicht.
Maar misschien is het juist het contrast tussen dit evenwicht en het 'onevenwicht' in de man, waardoor de foto aangrijpend wordt. En dan is de fotograaf geslaagd in zijn opzet en is jouw beschrijving daar het bewijs van...
> Uvi, dat ik "in het midden laat wat realistisch is" blijkt uit het tussen haakjes gezegde wat de fotograaf 'besluit' of concludeert en dat betwijfel ik want we weten het niet.
Aangrijpende foto.......wat er ook gebeurt de wereld draait gewoon door.
Intrigerende foto Marius. Het lijkt ook wel of hij geen echt contact meer heeft met de realiteit van de aarde. De dijk lijkt boven de wolen te hangen. Terwijl de koe gewoon doorgraast.
ik zie die titel, no regrets, en zie dan weer het beeld en denk, ergens klopt er hier iets niet.
interpretatie.
elk beeld vertelt z'n eigen verhaal.
elk mens leest erin wat anders..
of zouden het enkel referentiekaders zijn die ons laten zien wat we zien?
We tasten vaker in het duister dan we denken.
Ik denk dat je de foto juist beschreef.
Een heel expressieve foto trowens en een mooie ook.Ja hij is ergens zoek...zoals iedereen dat wel eens is!
Een reactie posten