Onze harten, je woonstee
De dag van haar moeder’s dood,
hier duizend voetstappen vandaan,
blijft een strik in het jaar, -
het waren maanden vol dagelijkse
zorg en voorlezen; haar onwetendheid
kantelde langzaam naar het besef
van sterfelijkheid, haar einde in klare
zucht, “Ze gaan hier allemaal dood”
tekende haar laatste bed, zij lag gereed
met ons starend, warm om haar heen, even wakker,
dan een lange diepe slaap en plots de ademnood,
‘ga heen, je vrede nemen we van je over’.
[© MN, IM Riet Christ-van Haaften, 22-06-1919 * 23-12-2005. Afbeelding: “Heart shaped” by Christopher Stanczyk.]
De dag van haar moeder’s dood,
hier duizend voetstappen vandaan,
blijft een strik in het jaar, -
het waren maanden vol dagelijkse
zorg en voorlezen; haar onwetendheid
kantelde langzaam naar het besef
van sterfelijkheid, haar einde in klare
zucht, “Ze gaan hier allemaal dood”
tekende haar laatste bed, zij lag gereed
met ons starend, warm om haar heen, even wakker,
dan een lange diepe slaap en plots de ademnood,
‘ga heen, je vrede nemen we van je over’.
[© MN, IM Riet Christ-van Haaften, 22-06-1919 * 23-12-2005. Afbeelding: “Heart shaped” by Christopher Stanczyk.]
12 opmerkingen:
Hallo, goedemorgen!
Wat prachtig, vooral de laatste zin: 'Ga heen, je vrede nemen we van je over', en zó herkenbaar dit gedicht!
Hartelijk dank voor uw felicitatie op mijn weblog t.g.v. m'n verjaardag.
Graag wens ik uw fijne feestdagen en een gelukkig en voorspoedig 2010!
Met vriendelijke groet, Ineke
Dag Marius,
De dood is nog te dichtbij
om er 'een zinnig woord' over te schrijven.
Tenzij, ik citeer Stef Bos:
'de dood is te groot voor woorden'.
Maar mag ik je complimenteren met die schitterende 'beelden' die jij ons aanbiedt.
Graag zou ik alle kunstenaars 'lauweren' die hier reeds aan de muur hingen.
Deze zilveren ijskoude schoonheid
laat mij rillen van ontroering.
.
dit raakt mij.
dit voorjaar stierf mijn moeder.
meer dan duizend stappen bij mij vandaan.
haar vrede rust nu in mijn hart:))
Zo blijft ze heel mooi herinnerd in die zorgvuldig gekozen woorden en bijpassende afbeelding.
"Je vrede nemen van je over" is heel raak gezegd.
Een gedicht dat raakt met een prachtig einde: "wij nemen het van je over."Zo mooi gezegd.
En ik hou enorm van het beeld erbij....
Waar het uiterlijk licht getransformeerd is naar het innerlijk licht en onze dierbaren steeds dieper wortelen in her-innering en berusting, daar dragen we hen in de tederheid van ons hart steeds door het leven heen -zolang we zelf nog leven.
Laten we nog lang leven om hen te kunnen blijven dragen in onze innigste stilte.
> Kan geen weblogs bezoeken helaas. De morfinepleister is van 25 naar 50 microgr gegaan en ik ben er hondsberoerd van - 'door de zure appel heenbijten' heet dat.
Van haar zal ik het nog moeten ervaren Marius.
Je schrijft het mooi.
Ik wens je het allerbeste en een snelle beet en beter.
Morfine.
Moed houden Marius!
Kon ik bidden, ik deed het voor jou.
Ik wens je een pijnloze nacht.
Uvi
Bedankt lieve Marius en begenadigd dichter. Door deze prachtige poëzie zag ik ineens verwoord hoe het ook met mijn moeder verging...
Ik heb er geen woorden voor, gelukkig heb ik JOU!
PS: sterkte lieverd, ik hoop dat je ondanks alles, toch een heel klein beetje van je dag genieten kan...
ik wens je alle goeds Marius...
Een reactie posten