De hoop is niet slechts een idee
Mijn gemoed is niet zwarter dan het lijkt
Mijn gemoed is niet zwarter dan het lijkt
Als mijn fysiek dwars ligt en
mijn geest de pijn niet ontwijken kan,
als mijn wangen blozen en
mijn geest de pijn niet ontwijken kan,
als mijn wangen blozen en
mijn schedel niettemin bevroren lijkt,
waarheen verdrijf ik dan de angst
wanneer ik wankel als wrak hout,
waarheen verdrijf ik dan de angst
wanneer ik wankel als wrak hout,
wat rest mij dan te vertrouwen op
wat ik niet bij machte ben, - laat mij
maar slapen op een vilten kussen.
wat ik niet bij machte ben, - laat mij
maar slapen op een vilten kussen.
Mijn vingers trillen vol ongeduld met
misslagen, de dichter is zijn draad kwijt,
hij is uit balans, ook zijn wollen mutsje, hij
misslagen, de dichter is zijn draad kwijt,
hij is uit balans, ook zijn wollen mutsje, hij
wil wollen bedsokken en verstrooiing,
droomt zijn geschiedenis, scheuren
in verhalen, weemoed treedt buiten haar
droomt zijn geschiedenis, scheuren
in verhalen, weemoed treedt buiten haar
oevers, maar er is altijd nog een overkant
waar het groen is en de liefde, ja,
de liefde is genegen te blijven.
waar het groen is en de liefde, ja,
de liefde is genegen te blijven.
[MN, in 'De man en zijn ziel'. Zij zegt dat dat zij het is, én de sneeuw die alles reinigt.
Mijn gedachten zijn minder helder en op sneeuw heb ik het niet zo meer.
Afbeelding: "Stille morgen" van Hans Dolieslager.]
18 opmerkingen:
Fijn om hier weer te lezen. Prachtig.
Dit is weer een heel sterke tekst Marius, ttz hij raakt mij tot waar woorden onmogelijk worden. Onnodig zijn. Waar je alleen nog samen, heel voorzichtig elkaars hand kan vasthouden.
Een goede nacht toegewenst.
Er was iets met de sneeuw en rijnheid, en Godslam..
Ik vind dit mooi geschreven.. Sterk, en krachtig
wat lijkt het soms een eeuwigdurende strijd die je voert.
maar het hoeft niet altijd strijd te zijn en eeuwig duurt ze niet...
toch wens ik je die liefde èn de sneeuw die alles reinigt èn terug je heldere gedachten en hoop.
(but as bad as I am, I'm proud of the fact, that I'm worse than I seem...)
.
Pijn snijdt
het ijle en ijdele
uit je woorden
weg
soms verlies je zo
de weg
naar jezelf
en een ander ...
Uvi
Vertrouw en heb lief!
Groen is de overkant met grazige weiden.
Groen is de kleur van persoonlijke groei.
Liefde verlicht bij pijn.
Pijn verslaat soms even alle moed en hoop, echter ... tijdelijk, hopenlijk.
Ik breng je een akker om te ploegen, trek er van die mooie vorens in en je zult zien, we gaan zaaien en zullen oogsten.
Bemoedeging Marius, wens ik je:
Isolde
Bemoediging dus
Isolde
Pff ... ik moet naar bed, wat een dag;-))
ach wat zal ik schrijven....heb geen woorden.jouw gedicht haakt in mijn gedachten.
Novelle
waar de liefde genegen is te blijven, wel marius...
ik heb veel liefde in me, maar of ze blijven wil...
da's een tweede, :-)
de sneeuw gaat gauw weer weg hoor, het is al aan het dooien..
liefs
klaproos
- laat mij
maar slapen
wollen mutsje,
doet me de laatste maanden herdenken met ons vader.
mooi tekst, ik nam er het mijne van.
Marius , moet het altijd beter? Een leerproces is vallen en opstaan, met het oog op progressie op langere termijn.
en ja ik zie mijn techniek beter beter worden.
groetjes
ludo
'weemoed treed buiten haar oevers, maar er is altijd nog een overkant.'
mooie vondst, goede verwoording van dat er een licht is aan het eind van de tunnel, origineel en een mooi beeld.
(Reactie verwijderd - stikte van de fouten.) > Dank voor jullie onmiddellijke nabijheid. Het gaat nu al weer beter - kan ik tenminste duimen voor mijn lieve zus die morgen een dubbele chemo krijgt.
*zoent weer geplant*
in overstromen zit ook een kracht,
die van opkomen voor hoop geloof en liefde, de bron.
ik duim mee, voor morgen en erna,
veel liefs,
Danny
duimt ook mee, voor zo weinig mogelijk bijwerkingen voor Erna,je lieve tweelingzus en voor haar mentale kracht.
.. hij raakt mij tot waar woorden onmogelijk worden...
Dit zinnetje van adelheid kan ik niet verbeteren wanneer het over jouw mooie poëzie gaat, lieve Marius!
Een dichter is nu eenmaal dichter bij de ziel!
mag ik je vilten kussen zijn, troosten zonder woorden
Wat een mooi gedicht voor een groene overkant.
Een reactie posten