Whisperings of the Soul. Een weblog over de hobbelige, onvoorspelbare weg naar ouderdom.

Van alles is de gedaante tijdelijk

Met deze maar liefst vijf edities tegelijk eindigt deze weblog, hoofdzakelijk uit beweegredenen van lichamelijke aard. Ik heb er al die jaren graag aan gewerkt, met pen en passie, aangespoord ook door het plezier over de talrijke complimenten, de aandacht, de bemoediging, de kritische noten incluis. Al een poos echter wankelde ik langs de grens van twijfel en overmoed en daar zet ik nu een punt achter. Ik was en ben nauwelijks in staat tot tegenbezoek en ook al ontkennen sommigen dat als geldig argument, met alle respect, maar leer mij weblogland kennen. Het bestaat dankzij de wederkerigheid.
Ik ga evenmin een druk emailverkeer tegemoet. Velen kennen mijn adres of ‘ik ben zo gevonden’, zodat ik mij toeleg op het traditionele ambacht: papier, enveloppe en een postzegel. Maar hier nu dank ik al mijn trouwe lezers, wat ze me hebben gebracht en omgekeerd, wat ik bij hen heb aangetroffen, de mineralen van de dag. Ik hoop dat het iedereen goed zal blijven gaan, of beter dan nu – dat is wel een moeilijke kant van dit afscheid, dat ik een ander pad ga en vertrek uit een landschap van mensen zo na aan het hart.
Neem kennis van dit bericht, maar zie vooral om naar de vijf kranten, vol en gevarieerd van inhoud. De vijftiende en laatste editie kent 6 pagina’s opdat ook de legende van St. Juliaan kon worden afgerond, maar er is genoeg ander, ook weer de onmisbare poëzie, gekleefd aan mijn ziel maar met de vingers weer losgeschreven.