Dáár, bij “Harten drie” op een veld van eer
Als door wind gedragen
Zo reden we vaak naar Wijk
langs velden van ganzen en voorbij
roepende bomen met wilgentenen,
nooit meer te vergeten, de weg
van Wijk naar Amerongen, en
dáár, tijdloos in lief geborgen
in het zachte hout van wilgentenen,
zo is zij één geworden, zowel met licht
als het landschap van haar leven.
[© MN. In “Nog vóór de korte, klamme dagen, in tijdloze liefde voor Antje en haar dochter”, IM Antje 16 oktober 2008 (jaarbericht), bij een foto van Janusz Wanczyk, “Morning Willow”.]
Als door wind gedragen
Zo reden we vaak naar Wijk
langs velden van ganzen en voorbij
roepende bomen met wilgentenen,
nooit meer te vergeten, de weg
van Wijk naar Amerongen, en
dáár, tijdloos in lief geborgen
in het zachte hout van wilgentenen,
zo is zij één geworden, zowel met licht
als het landschap van haar leven.
[© MN. In “Nog vóór de korte, klamme dagen, in tijdloze liefde voor Antje en haar dochter”, IM Antje 16 oktober 2008 (jaarbericht), bij een foto van Janusz Wanczyk, “Morning Willow”.]
9 opmerkingen:
PRACHTIG, echt mijn ding.
Gedicht en foto bekoren mij.
lieve groet Marius,
ria
.
Dag Marius,
welke woorden zijn hier acceptabel
om de dichter aan te raken
met een mannelijke liefkozing...
ik weet het niet
maar jouw gedicht weet dat wel.
.
dag lieve marius,
hartendrie
jullie samen op weg?
maak er een heerlijk weekend van hé
xxx
You have already set many hearts free komt er dan bij me op, zoals in http://www.youtube.com/watch?v=loNU4fVpO8E
Van polyphonie, tot dit, het kan allemaal troostend werken.
Heel mooi jaargedicht (even gaan herlezen, is er echt al weer een jaar voorbij ?) van een dichter die zelf een unicum is.
De theorie van 'Existentiële en spirituele waarden in de palliatieve zorg' compleet in praktijk gebracht toen en altijd weer. Schitterend vind ik dat.
(Ik had er een dubbelzinnig gevoel bij, als patiënte aanwezig te zijn maar vond het congres toch hartverwarmend zelfs als de praktijk bedroevend zou zijn omwille van zó weinig middelen)
Slaapwel lieve vriend. (De afbeelding vind ik ook heel mooi)
"zo is zij één geworden, zowel met licht
als het landschap van haar leven."
Dankjewel Marius, al was het maar voor deze éne zin... Edoch, het héle gedicht is weer van een schoonheid, jou waardig!
Jij kan me zo blij maken met je woordkunst... ook als je het over fraai gedrapeerde slagroom hebt...
heel erg mooi en lief-de-vol,
te lezen hoe herdenken een ver voorbij de gedachte intens voelen is,
heb een prachtige dag met veel licht en alle liefs
Danny
zo weinig woorden en toch weer zoveel zeggen, je talent schijnt als een krachtige herfstzon hier binnen =)
Veel te mopoi om op te reageren Marius.
mooi hè
typen met dikke vingers :-))
Een reactie posten