Een man, cor unum – één van hart
Opeens verandert je wereld weer,
als een vriend van lange jaren, sinds 1959,
na 82 jaar zijn ademtochten heeft gestaakt.
Een gedreven stiller geworden levenskunstenaar,
een onorthodox Bourgondiër
die het onzeglijke hoorbaar maakte,
zowel in klei als in verf, als vormgever van unica,
als schilder zonder dictaat, maar met geheimen,
een man van het geduldige perfectionisme,
maar vooreerst een geliefd man, een ‘thuisman’ die
met Anna in het huis van hun kinderen bleef,
een huis als een museum, maar vooreerst
een huis als thuis, met een man als dromer,
als boeiend verteller die nu in mijn ziel woont als mens
aan wie ik goudgetinte herinneringen bewaar.
[© MN, “Al mijn zintuigen beroerd”. In memoriam Zweitse Landsheer, fotograaf, keramist, kunstschilder,
7 februari 1928 – 3 februari 2010. Eerder schreef ik over hem op 8 en 14 maart 2007 rond het thema
Elk doek heeft in zichzelf gedachten en antwoorden .
Foto schilderij ’Olijfboomgaard´ van Z. L.]
Opeens verandert je wereld weer,
als een vriend van lange jaren, sinds 1959,
na 82 jaar zijn ademtochten heeft gestaakt.
Een gedreven stiller geworden levenskunstenaar,
een onorthodox Bourgondiër
die het onzeglijke hoorbaar maakte,
zowel in klei als in verf, als vormgever van unica,
als schilder zonder dictaat, maar met geheimen,
een man van het geduldige perfectionisme,
maar vooreerst een geliefd man, een ‘thuisman’ die
met Anna in het huis van hun kinderen bleef,
een huis als een museum, maar vooreerst
een huis als thuis, met een man als dromer,
als boeiend verteller die nu in mijn ziel woont als mens
aan wie ik goudgetinte herinneringen bewaar.
[© MN, “Al mijn zintuigen beroerd”. In memoriam Zweitse Landsheer, fotograaf, keramist, kunstschilder,
7 februari 1928 – 3 februari 2010. Eerder schreef ik over hem op 8 en 14 maart 2007 rond het thema
Elk doek heeft in zichzelf gedachten en antwoorden .
Foto schilderij ’Olijfboomgaard´ van Z. L.]
14 opmerkingen:
In eerste instantie dacht ik hééé Marius heeft ook een fleurige blogaanhef...wat kon die vriend mooi schilderen Marius, een vriend om in je hart te blijven wonen. Heel veel sterkte voor hen die hem zullen missen.
Liefs
yvette
(ot. fake it till you make it...je feekt tot je breekt)
In alles mooi dit stukje, Marius!
vriendelijke groet.
(fake it till you make it?
Dat zie ik als: Doe als die je wilt zijn, dan word je het..hihihi.)
Even nog iets verduidelijken; ik bedoel niet doen alsof hoor,in mijn optimisme zag ik het woord "fake" anders!
Lieve Marius,
Het vertrouwen om het leven te leven, hoe dan ook, krijg je van deze vrienden. De boodschap die ze je geven, door gewoon maar simpel te zijn wie ze zijn is onvervangbaar én onvervreemdbaar.
Heb je het talent hun 'gedrevenheid' te verstaan, dan neem je dat mee en niemand kan het meer van je afnemen. Zulke mensen te mogen ontmoeten is een Groot Geschenk, ook al sterven ze ooit een keer, ze verlaten je nooit meer, want er leeft een stukje van hen voort in je eigen ziel. Ook daardoor (en zéker mede door een inspriratief wezen als Zweitse) heeft zich in je ziel de wonderbaarlijke pracht én kracht gevormd die er nu is.
Je doet het dus niet alléén; Het Leven! En dat is dan weer -mijn ontdekking-, 'de verrasingsvolle levenslessen' die ik (op mijn vlucht voor de mensen) aanvankelijk met tegenzin begon, maar waar ik toch steeds meer en meer de zachte warme gloed in ontwaar. Mensen zijn ook een geschenk van God, of ze nu leven of overleden zijn, ze zijn het voedsel voor ons hart.
Vriend, moge de band met Zweitse je innerlijk 'opnieuw' inspireren tot hoop en geluk.
prachtig doek van zo te lezen een prachtige vriend.
sterkte met het gemis.
mooie hommage
goudgetinte herinneringen bewaren van een vriend.Ja daar zie ik je zeker doen.mooi geschreven zo echt!
Novie
Marius, ik kom hier via het blog van Assayya voor het eerst hier op visite en zeg voor nu...hallo.
weet je marius, van dit schilderij word ik helemaal warm van binnen.
en jij hebt in die warmte, die vriendschap mogen delen.
dat draag je mee, voor altijd:))
een inspirerende vriendschap tussen twee mensen,
een blijvende band, eeuwig.
Dank je voor je vragen, Marius.
Ik laat ze even tot me doordringen, probeer ze voor mezelf op te lossen.
Ze laten me diep graven, maar dat is goed.
Eén van de redenen waarom het misliep, was dat ik mezelf onvoldoende kende.
Toch wel een mooie leeftijd. Net zo mooi als het schilderij. IK hoop het te halen.
Gecondoleerd met het verlies van deze vriend
Een schitterende hommage lieve Marius, met mooie zinnen die smelten in je mond...
Dank je wel!
OT: gaat het nu al wat beter met jou?
Heel spijtig dat weer een vriend van je overleden is. Maar hij blijft in je verder leven, in je goudgetinte herinneringen. Je warme gevoel voor de getalenteerde vriend spreekt eruit.
Mooi eerbetoon.
Een prachtig gedichte ode!
Een reactie posten