Denk mens te zijn, sta op
Naar Srebrenica, weet u nog,
hebben dichters zich verenigd en
met vuur, ironie, en liefde vloeide het woord.
Granaten, mijnen, de kogelregen
en andere valkuilen voor de mensheid
zijn sterker en wreder dan onze geslepen taal,
gemakkelijk vergeten en neergemaaid
als hoog gras, even gemakkelijk als blindelings
helden lintjes krijgen en het Tribunaal
zijn gevangenen met privileges bewaard
als waren het mannen met vorstelijke verdiensten,
slimmeriken met een venijnig geweten.
Wij zijn geen Lieveheersbeestjes,
we mogen niet de moralist uithangen,
maar wel een gebalde vuist maken, sta op,
het woord door de pen gegrepen
en goed doen op kleine schaal opdat
‘n bezonnen menslievendheid zich vermeerdert.
[© MN, n.a.v. “Schiet niet op de pianospeler” – Gedichten bij de vijftiende herdenking van de val van de enclave Srebrenica, een uitgave van de stichting Literaire Activiteiten (SLAU) Utrecht (ISBN 978-90-814450-2-3). Photo: ‘Faces in the street’ by Adrian Donoghue.]
Naar Srebrenica, weet u nog,
hebben dichters zich verenigd en
met vuur, ironie, en liefde vloeide het woord.
Granaten, mijnen, de kogelregen
en andere valkuilen voor de mensheid
zijn sterker en wreder dan onze geslepen taal,
gemakkelijk vergeten en neergemaaid
als hoog gras, even gemakkelijk als blindelings
helden lintjes krijgen en het Tribunaal
zijn gevangenen met privileges bewaard
als waren het mannen met vorstelijke verdiensten,
slimmeriken met een venijnig geweten.
Wij zijn geen Lieveheersbeestjes,
we mogen niet de moralist uithangen,
maar wel een gebalde vuist maken, sta op,
het woord door de pen gegrepen
en goed doen op kleine schaal opdat
‘n bezonnen menslievendheid zich vermeerdert.
[© MN, n.a.v. “Schiet niet op de pianospeler” – Gedichten bij de vijftiende herdenking van de val van de enclave Srebrenica, een uitgave van de stichting Literaire Activiteiten (SLAU) Utrecht (ISBN 978-90-814450-2-3). Photo: ‘Faces in the street’ by Adrian Donoghue.]
8 opmerkingen:
Persoonlijk denk ik, wéét ik;
Werkelijk alle kleine beetjes helpen...En alles beter dan grof geweld. Geweld roept geweld op.
Een zomers avond etentje toegewenst, Marius!
Wat een geweldig krachtig gedicht, ieder woord (en ook wéér) in haar hoogste waarde gegoten!
liefs
Danny
p.s. :http://www.ikvpaxchristi.nl/files/Beeldmateriaal/060%20actueel/010%20agenda/Srebrenica_Potocari_expo_DE.JPG
(Marius tussen haakjes, los van de tekst, ik schreef u een kort antwoord op m'n Blog).
Goed doen op kleine schaal.....
Marius, wat is klein, soms soms gebeuren er in kleine kring grootse dingen, bovendien de stroom van een rivier wordt sterk en krachtg doordat de kleine stroompjes hem voeden.
Dus hoe weinig we ook dénken te kunnen doen, geen enkele daad zal verloren gaan lijkt mij, want intentie en afstemming kleuren onze ademhaling en sturen zó onze energie en daadkracht.
Kràchtig... dat is wel het minste wat van dit weerom schitterend log gezegd kan worden Marius, begenadigd speler met woorden!
Ik ben gelukkig dat jij er bent, ik prijs de dag dat ik jou en je mooie schrijfsels leerde kennen.
Maar ik hoop dat je vandaag gewoon een beetje geniet van de zon, zomervitamientjes opdoen hé, zodat je er daarna weer flink tegenaan kan gaan...
> Ja, wie is 'anoniem' die aan antwoord schreef?
> Gerda, een begrijpelijke gedachte. Maar stel jezelf voor; de ergste pijn die je ooit had en dat die nooit verdwenen zou zijn, zge me, hoe verweer je je daartegen dodat er "tegenaan kunt".
Ik slik 224 pillen per maand, plus twaalf pleisters morfine plus 98 poeeders - en dat al enkele jaren achtereen; het helpt bij lange na niet, maar ja, hoe zou het zijn zónder?
Erg inspirerend en zo waar Marius.
Op kleine schaal kunnen we zoveel beteken tegen all pijn en ellende. Vaak zoveel meer dan we zelf beseffen.
Het kan je boven je eigen lijden uittillen.
Een reactie posten