Meditatie XVI
We hebben slechts één leven
We kunnen duizend maal dezelfde muziek willen horen, maar leven doen we maar eenmaal. Zo is het ook met deze nieuwe dag, die verschijnt niet nóg eens maar is er vandaag. Van gisteren hebben we afscheid genomen en we staan open voor al het nieuwe, het goede, voor al dat ons verwarmen kan zodat we het goede ook weer kunnen uitdelen.
Geen dag is te laat opnieuw te beginnen en toch authentiek te blijven, om los te laten wat ons hinderlijk blijkt, om begane fouten of misstappen te onderkennen en te proberen die voortaan te vermijden. Sommigen kunnen het slechte pad achter zich laten of weten een ernstige verslaving de baas te worden. Anderen zeggen Jezus gevonden te hebben … we kunnen genezen van een ernstige aandoening, we kunnen een moeilijke tocht door het leven hebben volbracht, we kunnen eindelijk onze grote liefde ontmoeten …..
… en zo is ‘herboren worden’ zelfs méér dan denkbeeldig toch mogelijk, als een andere schepping van het eigen leven. Niettemin is toch elk moment nieuw en onherhaalbaar. Er is alleen het geheugen waarin heel ons verleden ligt opgestapeld en waaruit we de momenten weer kunnen terughalen waarvan we al lang afscheid hebben genomen.
Nu we in het licht zitten van de nieuwe dag, de rug zo recht mogelijk, de ogen geloken, de handen voor ons open liggen als een kom … ligt daarin alleen maar de vraag naar het inzicht wat ‘goed leven’ is en de hoop dat zo nabij mogelijk te kunnen verwezenlijken.
[© MN, in de reeks meditaties. Photo: “Reborn” by A. Madestra.]
We hebben slechts één leven
We kunnen duizend maal dezelfde muziek willen horen, maar leven doen we maar eenmaal. Zo is het ook met deze nieuwe dag, die verschijnt niet nóg eens maar is er vandaag. Van gisteren hebben we afscheid genomen en we staan open voor al het nieuwe, het goede, voor al dat ons verwarmen kan zodat we het goede ook weer kunnen uitdelen.
Geen dag is te laat opnieuw te beginnen en toch authentiek te blijven, om los te laten wat ons hinderlijk blijkt, om begane fouten of misstappen te onderkennen en te proberen die voortaan te vermijden. Sommigen kunnen het slechte pad achter zich laten of weten een ernstige verslaving de baas te worden. Anderen zeggen Jezus gevonden te hebben … we kunnen genezen van een ernstige aandoening, we kunnen een moeilijke tocht door het leven hebben volbracht, we kunnen eindelijk onze grote liefde ontmoeten …..
… en zo is ‘herboren worden’ zelfs méér dan denkbeeldig toch mogelijk, als een andere schepping van het eigen leven. Niettemin is toch elk moment nieuw en onherhaalbaar. Er is alleen het geheugen waarin heel ons verleden ligt opgestapeld en waaruit we de momenten weer kunnen terughalen waarvan we al lang afscheid hebben genomen.
Nu we in het licht zitten van de nieuwe dag, de rug zo recht mogelijk, de ogen geloken, de handen voor ons open liggen als een kom … ligt daarin alleen maar de vraag naar het inzicht wat ‘goed leven’ is en de hoop dat zo nabij mogelijk te kunnen verwezenlijken.
[© MN, in de reeks meditaties. Photo: “Reborn” by A. Madestra.]
9 opmerkingen:
Marius wat een levendig genadevol junigedicht mag ik het opslaan?
dit gedicht heeft vleugels Marius het ontroert me zeer!
Inderdaad, dat éne leven...
Dat leven in het Nu.
Erg mooi Marius.
ja, wat is goed leven? Is het met aandacht leven, behoedzaam leven, oprecht leven, is het zacht zijn voor de ander, maar óók voor de roerselen in jezelf?
Wat is het...vanuit welk perspectief, mijn eigen, of dat van de ander, of van zovele anderen...Ik vroeg het me gisteravond of eigenlijk vannacht in 'het kleine uur' nog af...
Ik wist het niet,
omdat ik wél wist dat wanneer ik het zou weten, dat ik het dan al zou doen: -mijn eigen hart een beetje minder belangrijk laten zijn-
Toeval? dat deze meditatie me ook aanzet mijzelf te bevragen en op zoek te gaan naar de Goede weg.
mooi.
geen dag is te laat.
loslaten marius.
zo veel wordt er over gepraat en waarom is het dan toch zo moeilijk ?
Elke dag herboren worden... néé, elke minuut. Is het niet wat wij allemaal beleven lieve Marius? Alleen zien de meesten dat niet. Maar ik heb de indruk dat jij dat wél kan en bovendien goéd doet. Ook al is het met vallen en opstaan, soms met heel veel pijn...
Mooi mens!
> Mooi Lut, las nog je late reactie bij 29 maart. Paul Coelho, waard te overdenken.
We leven maar een keer. En het is kort. Je moet er uithalen wat er inzit. Er uithalen wat gaat in de situatie waar je inzit. Dan kun je het best genieten van je leven. Met alle mogelijkheden die je hebt en niet de beperkingen.
Na deze meditatie kwam het woord 'wordingsproces' terug in me op.
En Marie de Hennezel's boek en wat daarin stond : Het leven heeft me drie dingen geleerd: ten eerste dat ik mijn eigen dood en die van mijn dierbaren niet kan ontlopen. Ten tweede dat de mens niet alleen maar is wat we zien of wat we menen te zien. Hij is altijd veel grootser en diepzinniger dan ons beperkte oordeelsvermogen ons laat geloven. Hij heeft, en dat is het derde inzicht, nooit zijn laatste woord gesproken, maar bevindt zich altijd in een wordingsproces, met de mogelijkheid om als mens rond te komen en via de crisissen en beproevingen in zijn leven innerlijk getransformeerd te worden.(blz. 33)
En hopelijk zal het altijd zo boeiend blijven als het tot nu toe was. (Ook al is het soms énorm slopend)
Een reactie posten