Ik vond Mari een onhandige snotneus. Hij speelde z’n spelletje en bleef doen alsof de ander – en ik zeker - hem niet doorhad. Geloof wel dat hij de handel in z’n vingers had, ja, uiteindelijk een gladjanus.
Hij reed uitmuntend, maar ook roekeloos. “Je bent er met je kop niet bij”, hield ik hem voor, maar hij gaf zelden antwoord. Pas wanneer we dringend moesten pauzeren, vertelde hij in twee zinnen wat hem bezighield. “Dat snap ik, je moet je vader kunnen tonen dat je een goede koopman bent, uit hetzelfde hout gesneden.”
“Precies, anders kan ik het wel schudden.” (100 woorden)
[© MN, ‘De beste koopman’. 1969. Een tweede reisje met Mari zat er toen al niet in. Photo: Paul Butler’s Father and Son.]
Hij reed uitmuntend, maar ook roekeloos. “Je bent er met je kop niet bij”, hield ik hem voor, maar hij gaf zelden antwoord. Pas wanneer we dringend moesten pauzeren, vertelde hij in twee zinnen wat hem bezighield. “Dat snap ik, je moet je vader kunnen tonen dat je een goede koopman bent, uit hetzelfde hout gesneden.”
“Precies, anders kan ik het wel schudden.” (100 woorden)
[© MN, ‘De beste koopman’. 1969. Een tweede reisje met Mari zat er toen al niet in. Photo: Paul Butler’s Father and Son.]
3 opmerkingen:
Marius alias The Storyteller - Mooi!
Hihi, zat net te denken dat het prentje mij een oude cursus jeugdliteratuur in herinnering bracht. Die Mari, ach. Roept ook herinneringen op aan speciale dorpsfiguren hier.
Vanaf 1981 logeerde ik bijna 10 jaar achtereen rond november een lang weekend in Hotel Het Landhuis aan de Bentheimerstraat. (op een steenworp afstand)
Oldenzaal, daar woonde alle familie van mijn stiefoma. De Lutte en het Lonnekermeer, ik kwam er geregeld vanuit mijn geboorteplaats Hengelo(O): óók al in zekere zin - op een steenworp bij jou vandaan, was mijn leven al iets eerder van start gegaan.
~
Een reactie posten