In vijfmaal zeven dagen ontstaat mijn huis. Het is nu al een weelde. Het gebouw is zijn eigen geluidswal want verkeerslawaai bestaat daar niet. In het oostelijk licht lijkt het zachte geel en grijs op pastelkrijt. Ik kijk uit over een telkens veranderend landschap dat toch helemaal van zichzelf blijft. Een licht bevroren meer waar overheen het rijp van de bomen zich buigt. En op het tijdelijk witte gras zaten roerloos meer dan een dozijn eenden losjes bijeen. Plots stegen er drie op, reikhalzend naar een effen grijze hemel. Wat zal hier nog méér ontstaan, hier, waar ik ga wonen? (100 woorden)
[© MN, ‘Mijn verwondering’. Foto (klik) van Marieke, vanaf balkonrand nr. 107, mijn Tromgeroffel. Nu is het al weer anders dan gisteren. De rijp is opgelost, de eenden zijn weg en het licht is minder fel. Er vloog wel een fazant voorbij. Een kwartiertje later begon het woest te sneeuwen. In het midden van dat meer bevindt zich zowaar een eilandje. Zo blijfdt Het eiland, waar zich in emotionele zin zoveel heeft afgespeeld, voor altijd mijn persoonlijke catacombe.]
[© MN, ‘Mijn verwondering’. Foto (klik) van Marieke, vanaf balkonrand nr. 107, mijn Tromgeroffel. Nu is het al weer anders dan gisteren. De rijp is opgelost, de eenden zijn weg en het licht is minder fel. Er vloog wel een fazant voorbij. Een kwartiertje later begon het woest te sneeuwen. In het midden van dat meer bevindt zich zowaar een eilandje. Zo blijfdt Het eiland, waar zich in emotionele zin zoveel heeft afgespeeld, voor altijd mijn persoonlijke catacombe.]
7 opmerkingen:
Het uitzicht is in ieder geval fraai...en inzicht?
Dat is je toch wel toevertrouwd?
Groetjes, vriendelijke...
Potentie om een thuis, een goede plek te worden.
Ik gun het je zo. Ik genoot van je feuilleton en andere stukjes. Zo'n fijne dagopening!
Heel veel moois in het onbevangen openstaan voor...
Blij dat je zo'n mooi uitzicht hebt.
Je lijkt je er nu al heel goed te voelen, mooi !
Mijn achterstand bij jou weer ingehaald Marius.
Wat een aandacht spreekt er uit je 100 woorden van ieder log. De herinnering aan de antiquair evenzo als voor het uitzicht en je hele leven.
Met zo'n uitzicht moet er wel ruimte ontstaan na een catacombe.
Wat is er mooier dan de natuur als uitzicht en het zien wisselen van de seizoenen. Mooi!
Dat ziet er prima uit; elke dag iets anders kunnen ontdekken. Wat een mooi vooruitzicht.
groeten van Joke
De omgeving is prachtig,
Daar kan een mens zichzelf zijn,
en vooral gelukkig,
dat wens ik U van harte toe, Marius.
Dank voor uw vriendelijke en aan-
moedigende woorden op mijn blog.
ria39
Een reactie posten