Een herinnering van ver,een oase
Jij, kleine blonde, scherpe geest
altijd in ’t rusteloze hart van de samenleving,
maar eindelijk, na historisch tumult, gearriveerd.
Nu je op ‘hoge hakken’ weggaat
is het alsof je iets van ons afneemt en wij voorgoed
je gastvrijheid, je visie, je haast en je anekdotes kwijt zijn.
Jij bent de ziel die in de bres springt en nooit opgeeft,
jij bent de stem die roept en waakt en zwijgt waar nodig,
maar het denken gaat onverdroten voort.
Jij, felle deerne in zachtzwart fluweel, vanaf heden
zijn het op Rozendaal en de academie
nog herinneringen in wintertijd.
Jij hebt het goud in jezelf gedolven,
te vuur en te zwaard als het ware, niet roekeloos
maar trouw zul je luisteren en spreken, alleen niet hier.
[© MN in De wind waait de tijd als zandkorrels weg.
Schilderij “Harmony” by Mihail Aleksandrov. Aleksandrov was born in 1949 in Vilnius, Lithuania and immigrated to the United States in 1980, settling in New York City.]
9 opmerkingen:
Iemand met een mooie zuivere ziel zo te lezen.....
Bloem
Ik vind je dit weer enorm mooi neerzetten. Het is elke dag weer een verzassing wat ik hier zal lezen..
Mooi gedicht, het bijgezochte plaatje past er ook goed bij.
Een afscheid van een bekende/vriendin val zwaar, maar je belicht mooi de details zonder over de kop te gaan op het 'zware' gedeelte. Ik vind het mooi.
Mooi mooi mooi ! Puur !
Mooie herrinnering en triest tegelijk,op een voetstuk gezet.
mooi plaatje, en ik lees dezelfde woorden elke keer weer anders..
Heel mooi Marius. Wat een eer voor degene aan wie dit gewijd is.
Ja , heel prachtig en ze moet het wel even lezen he ?
Elke dag kom ik even langs, maar reageer niet vaak. Wat je schrijft roept altijd wel iets op dat even bij me blijft. Vandaag doet het me stilstaan bij de vraag of dat voor iedereen geldt, dat ze verschil uitmaken. Ik denk het wel. Maar wat heerlijk als het gezien wordt!
Je blijft het inderdaad lezen en herlezen... zo mooi verwoord is dit!
Een reactie posten