Een foto vertelt zichzelf, dat is juist de schoonheid ervan (26)Zó kan het landschap zijn, wáár we ons ook bevinden, die overweldigende natuur
als het beeld van binnen dat net als een vlam
graaft naar de wortels van onze ziel.
Zo heb ik de beleving van verdriet om Erna getracht om te keren
naar de herinnering van blijheid dat we elkaar spraken en begrepen waarover het ging
en wat er wel of niet toe deed.
[© MN, in ‘De verwondering II’, opgedragen aan Jan de Dromer. Alleen het zesde, rechts beneden, is een schilderij, “Oosterse sferen” van Coby van Wijngaarden. De overige foto’s van links naar rechts: “Golden Morning” by Adi Irawan; “Morning story” by A Madestra W; “Help father” by Adie Saputra; ”Ray of light by Stanislav Majetic; by Juan Luna. Tegenbezoek lukt me zeer ten dele, soms, heel even want ik ben steeds wat misselijk van de morfine. Als dat mijn ‘beeld van binnen’ is, is het wel overweldigend, maar geen schoonheid. Dit is geloof ik het 500ste log.]
13 opmerkingen:
Hoi Marius,
Fijn is het hè als je in het stadium gekomen bent dat je dingen om kan keren. Het mooie kan laten inwerken daar in het diepste van je ziel.
ik herken zo het gevoel van even geen zin hebben in bloggen...ik moet ook weer meer morfine en de wachtlijst voor Heliomare is 3 maanden......Vermoei je niet met terug bezoekjes..het is gewoon fijn om je te lezen.
yvette
Proficiat met je 500ste log , lieve dichter ! Waw, echt een héél mooie prestatie.
En dat Erna je compleet begreep en omgekeerd, daar twijfel ik geen seconde aan.
Wonderlijk dat ik nu de prentjes wél te zien krijg.
Doen me denken aan T. Terzani. Boek ik uit, ik koop het, heb er veel aan.
En verder deed je schrijven over de morfine me ook denken aan het liedje van Raymond vh Groenewoud :
In m’n hoofd is alles heel eenvoudig
In m’n hoofd valt alles op z’n plaats
Geen verderf, geen loeiende reclame
Welkom, welkom, in m’n hoofd
Er is tijd voor eender welke richting
Er is plaats voor eender welke stroof
Er is rust om alles t’ overschouwen
‘t Is prettig toeven in m’n hoofd
Overdag is er de verwarring
Overdag loopt ‘t spoor vlug dood
Overdag wringt men zich in bochten
Er is water voor wie echt wil drinken
Er is werk, dat werd ons toch beloofd
Er zijn slogans voor wie ze wil geloven
Maar de kern zit in m’n hoofd
In m’n hoofd zijn geen misverstanden
In m’n hoofd blijft alles ongedeerd
In balans, onuitgesproken
Naar ‘t schijnt verdwijnen je gedachten
Tot ‘t licht volledig is gedoofd
Maar zolang ik daar iets kan ontwaren
Blijf ik dwalen in m’n hoofd
Ja, zolang ik daar iets kan ontwaren
Blijf ik dwalen in m’n hoofd
Wens je een mooie 'zon'-dag !
Het grote licht rond die kleine mensen.
Weer een mooie hopelijk dragelijke meidag toegewenst Marius.
Lieve schat, wat heb je dat prachtig weergegeven!
Erna in de mooiste beelden die jullie verbinden, werkelijk krachtig en mooi!
X
Cath*
Je 500ste blog is een mooi eerbetoon aan Erna.
Voel je niet verplicht terug te bezoeken! Dat is zo onbelangrijk. Ik weet dat je oprecht betrokken bent bij anderen. En ik bij jou. Ik lees jou niet omdat ik me verplicht voel, maar omdat je mooie woorden schrijft.
Hallo Marius,
Ik ben vereerd dat je dit mooie stuk aan mij hebt opgedragen. Zodra ik wat meer bij de tijd ben hoop ik er wat dieper op in te gaan.
Sterkte en goeie wensen.
Jan
ik heb niets met dat woord, 'tegenbezoek'.. het woord alleen al impliceert iets van verplichting, of voorwathoortwat.
maak je er alsjeblieft niet druk om, zo werkt het toch echt niet.
(en zo'n wijs man.. weet dat. ook wel.)
wat je hier schrijft, in zo weinig woorden, de beelden desnoods dáárgelaten, zo mooi.
'dat we elkaar spraken en begrepen waarover het ging en wat er wel of niet toe deed.'
(ik heb nog een lange weg te gaan, voor ik hier zit met m'n zus, denk ik nu. hopelijk is ons die tijd gegund..)
en wat naar om te lezen dat dat wat de pijn moet bestrijden nu ook nog 's misselijkheid veroorzaakt.
wees lief voor jezelf.
laat anderen lief zijn voor je.
be as strong as you need to be.X
Het landschap van de ziel.
Dat panorama van onze gedachten.
Waar herinneringen
echoën als late antwoorden.
Moge de pijn je verlaten
en het verdriet je loslaten.
Uvi
ohh lieve marius,
soms lijkt het wel alsof verdriet in de uitverkoop is...
Dat is levenskunst.
@ Inge:
Elk woord dat je hierboven zegt: uit mijn hart gegrepen. ik kan er nu niets aan toevoegen.
Lieve Marius hou vol, wij Jan en ik, zijn ook zoooooo
dichtbij je. elke dag
> Over die virtuele werkelijkheid, die ik al eerder betwistte, worden vaak onwerkelijke opmerkingen gemaakt, alsof het onecht is, niet bestaat of ven geringe waarde. Een schijnwereld. Wie dat volhoudt, begrijpt niets van authenticiteit - of is dat te arrogant gezegd? Dan moet ik het anders zeggen. Ik ervaar in vele wederzijdse contacten een waarachtigheid met een verbindende kracht, dat het afgunst zou (kunnen) wekken waar men zich realiseert dat in de dagelijkse realiteit juist het woord 'facade' vaak zo sterk naar voren dringt. Maar misschien polariseer ik het nu. De werkelijkheidswaarde wordt sterk onderschat.
Verdriet heeft schoonheid voortgebracht en diepte,
zo ervaar ik het althans.
Niet dat die eigenschappen
vroeger niet aanwezig waren.
Maar nu ervaar ik ze glanzender
en frisser dan ooit.
Loutering van de ziel?
Lieve Marius, velen steunen je
met hart en ziel,
al zal het gemis altijd blijven.
een lieve groet,
ria
Een reactie posten