De wereld en de liefde II
Een unieke warmhartige en openhartige betrokkenheid op elkaar binnen alle dimensies van het leven blijft vermoedelijk de mooiste individuele wens die ongeveer 74000 per jaar wordt vervuld en bezegeld met een huwelijk. (In China meer dan negen miljoen.) “Reikhalzend zwanen wij de hemel in”, schreef ik toentertijd want wij woonden achthoog in de wijk Zwanenveld. Dik tweehonderd keer per dag vindt de romance van een stel ergens in Nederland een veelal groots en nogal kostbaar hoogtepunt. Het lijkt een zekerheid, dat hij levenslang haar ridder zal blijven, zij zijn muze, - de kern van deze overtuigde overgave.
Ruim 35% eindigt in een echtscheiding, “pardoes uit de hemel, met een smak op de grond.” Relationele en affectieve problemen zijn de belangrijkste reden. Tekortschietende communicatie, verschillen in karakter, uit elkaar groeien en een onbevredigende seksuele relatie worden het meest genoemd. Een vanouds klassiek motief als lichamelijk geweld wordt verhoudingsgewijs veel minder naar voren gebracht, al ontbreekt het zeker niet. Wel blijkt een ander klassiek motief, namelijk overspel, nog steeds een belangrijke rol te spelen: de buitenechtelijke relatie is de voornaamste aanleiding voor de scheiding, zelden echter het enige motief.
Een klein demografisch gegeven waar waarschijnlijk maar weinigen warm of koud van worden; het zijn tamelijk abstracte gegevens – de meerderheid van de huwelijken lijkt stand te houden, maar dat zegt niets over de kwaliteit van het echtelijke leven. Het kan best zijn, dat bij de helft ervan het een levensgegeven is dat uit gewoonte wordt geleefd.
Niks pardoes, van blijheid naar droefenis is zelden een korte weg, er gaat meestal een tijd van tragiek aan vooraf, een periode van explosies, van heftige gesprekken tot zwijgen, vallen en opstaan, in verdriet op de tast naar nieuw houvast in herziene afspraken en beloften, totdat de wil als een verzwakte rietstengel is gebroken, het hele eigen receptenboek kennelijk is uitgewerkt. Vormt het de inleiding van een te overwinnen trauma of wordt het een bevrijding, een parachutesprong naar een ander bestaan, een volgend hoofdstuk in de eigen kroniek?
[© MN, ‘De wereld en de liefde’. (Al waagde ik amper er nog iets over te zeggen), met een collage uit de eigen museumcollectie. Bij homo’s, zo hoor ik in eigen kring, zijn strijd en emotie weinig anders.]
Een unieke warmhartige en openhartige betrokkenheid op elkaar binnen alle dimensies van het leven blijft vermoedelijk de mooiste individuele wens die ongeveer 74000 per jaar wordt vervuld en bezegeld met een huwelijk. (In China meer dan negen miljoen.) “Reikhalzend zwanen wij de hemel in”, schreef ik toentertijd want wij woonden achthoog in de wijk Zwanenveld. Dik tweehonderd keer per dag vindt de romance van een stel ergens in Nederland een veelal groots en nogal kostbaar hoogtepunt. Het lijkt een zekerheid, dat hij levenslang haar ridder zal blijven, zij zijn muze, - de kern van deze overtuigde overgave.
Ruim 35% eindigt in een echtscheiding, “pardoes uit de hemel, met een smak op de grond.” Relationele en affectieve problemen zijn de belangrijkste reden. Tekortschietende communicatie, verschillen in karakter, uit elkaar groeien en een onbevredigende seksuele relatie worden het meest genoemd. Een vanouds klassiek motief als lichamelijk geweld wordt verhoudingsgewijs veel minder naar voren gebracht, al ontbreekt het zeker niet. Wel blijkt een ander klassiek motief, namelijk overspel, nog steeds een belangrijke rol te spelen: de buitenechtelijke relatie is de voornaamste aanleiding voor de scheiding, zelden echter het enige motief.
Een klein demografisch gegeven waar waarschijnlijk maar weinigen warm of koud van worden; het zijn tamelijk abstracte gegevens – de meerderheid van de huwelijken lijkt stand te houden, maar dat zegt niets over de kwaliteit van het echtelijke leven. Het kan best zijn, dat bij de helft ervan het een levensgegeven is dat uit gewoonte wordt geleefd.
Niks pardoes, van blijheid naar droefenis is zelden een korte weg, er gaat meestal een tijd van tragiek aan vooraf, een periode van explosies, van heftige gesprekken tot zwijgen, vallen en opstaan, in verdriet op de tast naar nieuw houvast in herziene afspraken en beloften, totdat de wil als een verzwakte rietstengel is gebroken, het hele eigen receptenboek kennelijk is uitgewerkt. Vormt het de inleiding van een te overwinnen trauma of wordt het een bevrijding, een parachutesprong naar een ander bestaan, een volgend hoofdstuk in de eigen kroniek?
[© MN, ‘De wereld en de liefde’. (Al waagde ik amper er nog iets over te zeggen), met een collage uit de eigen museumcollectie. Bij homo’s, zo hoor ik in eigen kring, zijn strijd en emotie weinig anders.]
11 opmerkingen:
Aan dat laatste kan gewerkt worden, gelukkig kan dat! En als de inzet volledig is kan het begrip liefde een veel grotere en ruimere betekenis krijgen. Voor mij betekent liefde nu, altijd pogen onvoorwaardelijk te geven.
Pogen,want bekrompen trekjes van hebberigheid en bezitterigheid komen zo nu en dan nog als duiveltjes bij mij te voorschijn.
Van binnenuit liefde kunnen geven voelt gelijk als liefde kunnen ontvangen.
Oefenen in belangeloos geven, dat is de opdracht waar ik voor ga.
Geen kwestie van volhouden, nee..simpelweg van doorgaan. Wellicht vallen en opstaan? Toch gewoon weer doorgaan.
En natuurlijk schrijf ik hier iets dat jij al lang van binnen weet, toch had ik er even behoefte aan.
Het allerbeste wens ik je Marius.
Een wens waar ik mee door zal gaan... En sla mij nu niet om de oren door te zeggen; Dat houd jij nooit vol hier, Walter!
Hopelijk glimlach je nu even van harte met mij mee.
( En als je nu zou zeggen dat ik je hele stukje verkeerd interpreteer, laten we dan maar even samen gieren van de lach!)
Er komt heel wat voor 'kijken' om je een heel mensenleven aan elkaar te verbinden.
Echtelijke verbintenissen hebben veel haken en ogen in zekere zin. Het is vaak ook ingewikkeld gezien de combinatie van karakters, mogelijkheden/onmogelijkheden, tijd en plaats, wensen en verlangens. Het doel en zicht op veranderingen bij liefdes ongemakken, herstel en hoop bij het zoeken naar mogelijkheden als er grote dingen misgaan. Onderzoeken is bewonderenswaardig, terwijl je samen soms eigenlijk al voelt dat het niet haalbaar is.
De Liefde leven, is een vorm van Levenskunst!
In diezelfde liefdesverhouding tot elkaar, elkaar laten in de mens die je bent en alleen maar kunt zijn. Het respect voor jezelf en de ander. Geven en nemen in de goede zin van het woord.
Ik droomde dat ik mijn hele leven bij mijn man zou blijven, die wens deelden wij en nog zoveel meer.
Het mocht na jaren niet meer zo zijn.
Wij houden van elkaar, veel en onvoorwaardelijk. Nog steeds. Wij delen prachtige kinderen. Als hij sterft, zal ik wenen om hem, niet anders dan wanneer hij nog mijn echte-genoot:-)) was geweest. Ik ken hem nu al 36 jaar en nog altijd voel en weet ik waarom hij zo belangrijk in mijn leven was, op dat moment en op die plaats. Ik koester onze vriendschappelijkheid en de liefde van zijn familie nog steeds. Das een groot goed, dat we dat hebben behouden. Een vriend voor het leven, anders als de liefde van mijn leven, dat is iemand anders:-))
In het dorp waar ik werkzaam ben wordt het meest gescheiden van heel Nederland. *glimlach*
Marius, weer een formidabele collage!
X
Cath*
De wereld en de liefde’. (Al waagde ik amper er nog iets over te zeggen), ...
De wereld is aan de durvers, Marius.
Doen.
...
Mag ik even Cath*,
"Een vriend voor het leven, anders als de liefde van mijn leven, dat is iemand anders:-)) ..."
plus wat voorafging.
Zeer verwarrend,
maar zal wel aan dit warhoofd liggen...
Uvi
.
citeer je weer even:
[...Vormt het de inleiding van een te overwinnen trauma of wordt het een bevrijding, een parachutesprong naar een ander bestaan, een volgend hoofdstuk in de eigen kroniek?.....]
~~~~~~~
Of Marius, is het de inleiding 'misschien' tot een 'levenslang trauma', - omdat men de droom niet los kán of wil laten;
óf - vanwege wraakzuchtigheid jegens de 'schuldige', een schuld die meestal dan wél aan de ander wordt 'gerelateerd',
of - vanwege de niet aflatende strijd de ander te 'behouden'of te herwinnen en we in een (meestal uitzichtsloze) slachtofferrol vervallen.
Hoe overleeft men de gebroken liefde?
En wéér ben ik het met Uvi eens: "...de wereld is aan de durvers..."
Maar Marius, waar ik benieuwd naar ben is eigenlijk het volgende:
Je gevoelens en gedachten in de zelfde trant als deze, maar dan m.b.t. Vriendschap.
Vriendschappen, maar dan bedoel ik de werkelijke hartsvriendschappen worden ook beeïndigd en dat slaat dan eveneens niet zelden Ravijn-Diepe wonden.
Vriendschap bestaat m.i. ook voor een groot deel uit liefde.
Misschien en idee voor een volgend epos?
Of denk je dat dat onderwerp de moeite minder waard is?
nou, kom ik weer hoor, spuit elf en van voor de oorlog, ik vind dat mensen veel.te.snel uit elkaar gaan.
en veel te snel trouwen, om te beginnen.
men dóet maar, alsof de Liefde niet kostbaar was.
men láát maar, alsof de Liefde niet kostbaar was.
prachtige collage weer.
ach marius,
beter een jaar heftig genoten en dan uit elkaar als weet ik hoeveel jaar naast elkaar in je bekende gevangenis:-)
en dat is bij heel veel mensen het geval...
@Uvidius: tja, verwarrend?
Een vriend voor het leven is mijn toenmalige man geworden, gebleven en zal hij zijn.
De liefde van mijn leven is de man die ik daarna tegen mocht komen.
Toch niet zo moeilijk uit de tekst te halen, jongeman?
Maar als moet zeker zijn dan ... hahaha.
Met een welgemeende groet.
´
Cath*
Liefde is inderdaad voor de durvers en de doeners, dat herken ik helemaal.
Het zijn prachtige logs die tot nadenken stemmen.
Ken het ware gezicht van liefde tusen man en vrouw in een dagdagelijkse werkelijkheid (nog) niet, wil ook niet wat filosofisch gevlucht of zienswijze aanhalen, dus hou het bij een dankjewel en wens je veel liefs toe,
Danny
Mooi be- en omschreven Marius. Op die manier kan ik een heel klein beetje begrijpen wat er bij anderen speelt, want zelf moest en moet ik dergelijke trauma's niet door, ik ben bij de gelukkigen geloof ik.
Maar een beter begrip van de medemens maakt het samenleven beter en gemakkelijker, dus bedankt lieve dichter!
Ook bedankt voor die wel héél schitterende zin die jij bij mij achterliet. Een reactie van jou is een écht lichtpuntje!
De wereld en de liefde’. (Al waagde ik amper er nog iets over te zeggen), ...
De wereld is aan de durvers, Marius.
Doen.
...
Dag Marius,
misschien las u wèl wat ik schreef.
Dat 'durven' was écht voor de hierboven geciteerde zin bedoeld.
U "waagt" het amper nog ... schrijft u.
Ikzelf durf het geenszins, maar ik wil u wel aanmoedigen om aan 'de liefde' nog menig Romeins cijfer toe te voegen.
...
En dierbare Cath*,
wat u antwoordde, had ik al lang begrepen hoor ...
maar daaronder pas begint de verwarring ...
"Wie vindt, heeft niet goed gezocht."
Uvi
Zo uniek en complex elk mens, zo uniek en complex de liefde.
Een reactie posten