Dichters in verloren eenheid Al dribbelend op mijn bewoonde eiland
Ik bemin de winteravond, ik, oude,
argeloze man, vastgeschroefd aan het woord,
de gordijnen blijven open, zie
Uvi, zie mij aan dichter en hef
uw arm, ik hijs u aan mijn tafel.
Vertel, deed ge nog nieuwe vondsten
op zolder, uw schuilkelder? “Nee, mijn
waarde, slechts oude woorden, oud als wij,
breekbaar, teder en warrig, teveel
weekheid om te bewaren.” “Oh”, zei Inge,
“vervlogen spinnenwebben stof ik uit.” Niets
met verrukking gevonden dus, geen gouden regel
in wat niet versnipperd was, wat is er
dan te koesteren? Zullen we spreken over
een bestaan van ‘nieuwe gebeden’? “Laten we
in hemelsnaam niet bidden, zo nuizelig”, desnoods
op de tast nieuwe levensbeelden schetsen, Isolde’s
woorden rennen over tafel, always “A heart of dignity”.
[© MN, in ‘Voor wie weemoed kent’. Met de dichters Uvi, Isolde en Inge Deconinck. Afbeelding: "Over de aard van de mens" by Magda Wieclawska.]
Ik bemin de winteravond, ik, oude,
argeloze man, vastgeschroefd aan het woord,
de gordijnen blijven open, zie
Uvi, zie mij aan dichter en hef
uw arm, ik hijs u aan mijn tafel.
Vertel, deed ge nog nieuwe vondsten
op zolder, uw schuilkelder? “Nee, mijn
waarde, slechts oude woorden, oud als wij,
breekbaar, teder en warrig, teveel
weekheid om te bewaren.” “Oh”, zei Inge,
“vervlogen spinnenwebben stof ik uit.” Niets
met verrukking gevonden dus, geen gouden regel
in wat niet versnipperd was, wat is er
dan te koesteren? Zullen we spreken over
een bestaan van ‘nieuwe gebeden’? “Laten we
in hemelsnaam niet bidden, zo nuizelig”, desnoods
op de tast nieuwe levensbeelden schetsen, Isolde’s
woorden rennen over tafel, always “A heart of dignity”.
[© MN, in ‘Voor wie weemoed kent’. Met de dichters Uvi, Isolde en Inge Deconinck. Afbeelding: "Over de aard van de mens" by Magda Wieclawska.]
11 opmerkingen:
Mijn dichterlijke hart is dichtbij je vandaag Marius!
Mooie afbeelding- mooie woorden.
We blijven dichtbij het woord en delen samen met andere dichters, altijd, en elke dag!
Wijs, waardig, taalrijk, eventueel rennend;-))
Warme groet: Isolde*
*zucht*
Moet daar nog één woord bij? Laat staan die vele welke in een reactie passen? Nee toch? Je poëzie is zo mooi...
PS: blijf jij maar in de tegenwoordige tijd dolen lieve Marius!
onrust maakt plaats voor de flarden van overgave. Ze strelen je zacht.
onrust,alles op een rijtje zetten of op papier, en dan valt er een stukje weg open, dan worden de gedachtengangen schoongeveegd en blijven woorden van waarde hangen.
FeeX
Prachtig! Wat een ontdekking! Ik zal hier dikwijls terugkomen. Vriendschappelijk,
Eric
.
Goedenavond Marius,
Laat mij even glimlachen toen u mij aan tafel hees. Ik ben geen lichtgewicht maar evenmin een zware jongen.
Een betere plek dan 'n tafel ken ik niet. Tenzij een bed. Maar dat reserveer ik nog altijd voor een vrouw. En ik vermoed van u hetzelfde.
Is het niet daar dat wij lichaam en ziel voeden. Aan tafel. En in bed.
En bestaat er iets mooiers dan oude argeloze mannen.
In de luwte van een ge-liefde.
Breekbaar als een ijspegel. Smeltbaar als een ijsroos. Onder haar warme wasem.
Ik groet u.
Moge de avond bidden voor de nevelige weemoed in onze woorden.
.
Ach... die prent moest je niet vervangen hoor. Ik moest eigenlijk schrijven : is niet mijn smaak. Kon evengoed mooi zijn voor anderen. Ik blijf "the writing man" mooi vinden. En mijn vorige reactie mag je schrappen (zoals ik al 2 keer vroeg)
Dank.
Knap beeld, geboren maar nog niet uit de steen.
De slaven van Michelangelo indachtig.
groetjes
en de nodige rust.
ludo
"Ons voordeel is dat wij niets meer moéten, maar we hebben er baat bij als we uit onszelf toch maar vasthouden aan een zeker 'moeten', dat houdt ons op de been, ons werk is nog lang niet af."
Dank je wel Marius, jij wist het precies te omschrijven...
En ik hoop dat je even welgemutst als gisteren deze heerlijke nieuwe dag beginnen mag!
Een reactie posten