Na een rondje om de aardeIn de nacht na Obama werd ik wakker,
het was het gebrabbel van de dichter
die me niet kon bekoren, Elisabeth heette ze.
Had ik het maar geweten, maar
ik zag jou op het perron staan, het is niet te geloven,
dáár, midden in een rozenperk,
daar staat ze, dacht ik, geen stem te luid,
in een weefsel van blond goud, ik zie hem komen,
zie je, ze omhelzen elkaar, dat heb je
met hartstocht, met ongeremde tederheid,
hij had het ondenkbare wel gezien, was overdonderd. “Kom”,
zei je, "I knew it all the time”, he whispered. ‘Waken over
geluk, daar zijn toch engelen voor?’, dacht ik.
Poëten zijn van alle talen, ‘praise song
for the day’ had beter van Danny kunnen zijn,
ik frommelde het kussen onder mijn hoofd, maar
had het kunnen weten, ’zij doet het liever thuis’.
[© MN, in ‘Poëet in eigen hart’. Eer aan de zachtmoedige en geduldig tastende liede. Afbeelding: foto Danny, “In One of the States on Earth”. Zie ook: www.zonnekindproductions.info , “Als Blijk Van Danker” en voor Punkey’s maniertjes en “De reden dat ik geen biografie schrijf”, een zakboek van het hart, om te bestellen: alleengodtroost@hotmail.com .
Met dank aan Lut.]
13 opmerkingen:
Laat Elisabeth Alexander overigens gerust een gevierd dichter blijven. Zij is een vriendin van Obama, heeft vier dichtbundels op haar naam staan ('The Venus Hottentot', 'Body of Life', 'Antebellum Dream Book' en 'American Sublime') en was finaliste van de Pulitzer Prize in 2005. Ze won ook al de Jackson poetry prize. Alexander (1973) is professor in Afrikaans-Amerikaanse aangelegenheden aan Yale University. Recent publiceerde ze ook de essaybundel 'The Black Interior'.
Jammer dat weblogbezoek niet kan, ik laat wat me teveel is.
...te moeilijk in dit late uur.
Ik vond haar eenvoudig, oprecht
en ook charmant.
En nu ga ik slapen Marius,
Goede nacht,
ria
ps. mag ik er nog aan toe voegen dat de lettertjes op je blog wel aan de kleine kant zijn, voor mijn vermoeide computer-oogjes,
vooral de onderste lijntjes.
Mag dat iets groters aub.
Doet me denken aan http://www.youtube.com/watch?v=mEJ7LTvoGxA , hét liedje van een collega van L. Zij R (toen met J) zag haar G in de trein , 2 jaar niet aangesproken, tot ze veranderde van werk. Toen spraken ze mekaar aan en het sprookje is doorgegaan. Nu is ze zwanger.
Sometimes dreams come true ;-)
Speciale foto van Danny !
Een zalige zondag gewenst, lieve dichter.
Ps Bij hen was het geen 'bordje' in de hand, maar bloemblaadjes of zand of het perron , als ik me goed herinner ;-)
jouw trein
vertrekt uit het verleden
naar mijn toekomst
op het perrron der liefde
zal ik je in
mijn armen verwarmen
tegen jouw
verledenkilte en kou
© johan hijzelaar
Moet ik het nog eens herhalen hoe mooi jouw woorden in de oren klinken, of liever gezegd in mijn ogen blinken?
dank je hartelijk voor eer aan zachtmoedige en tastende liefde in even zo zachte zuivere woorden,
liefs
Danny
p.s. Lut, mooi!
hoe wist je het....Roth..mis je nu al.
@Danny: zou niet weten waarvoor dank (tenzij het bordje dat in een rozenperk is omgetoverd ? ;-)of het verhaal van R & G), of..misschien het even graag wensen dat jouw sprookje héél gelukmakend zou mogen zijn, wat ik je van harte echt gemeend toewens !
Mogen jouw dromen ook vervuld worden ! @ Marius : dank voor alle wat jij allemaal opbrengt in de moeilijkste omstandigheden ! Wens je een pijnloze nacht en mooie inspiratievolle dromen.
Leuk deze ode aan Danny :)
lieve marius,
wedergekeerd van de mooiste bergen en uitzichten waar een dichter voor jarenlang inspiratie uit zou kunnen putten, heb ik hier net even bijgelezen en eigenlijk heb ik maar één ding te zeggen.
ik hoop ook dat je nog héél lang een krakende wagen blijft!
een lieve groet, ik had je woorden gemist!
> Dank allemaal. Ben net thuis van een reis die ik tegen weer, wind en ander ongemak toch maar ondernam: naar mijn zus die het gelukkig redelijk tot goed maakt & en alles knap doorstaat. De zwaarste storm kun je toch zelf wat tot bedaren brengen. Met die gedachte kan ik gerust weer slapen.
Blij te lezen dat Erna alles knap doorstaat ! We duimen dat ze op een goed 'resultaat' mag hopen.
Mooi, de tweeling herenigd voor hun bijna-samen-120-jaar ! Wie had dat gedacht ? Een deugddoende verkwikkende slaap gewenst aan jullie allen!
Mooi Marius,
hou je staande ...
Uvi
Een reactie posten