Ziel onder de arm en wegwezen
Middenin het sombere licht,
al is alles lonkend groen,
lijkt het alsof ik doormidden breek.
Zelfs in een fraaie woonstede
met razend verkeer als vertier
kan niet te leven zijn, -
het beweegt, maar is als dood
waarin ik geborgen ben
en niemand die het ziet;
ik sla op de vlucht, weet
waar ik noordwaarts zijn kan en verander
mijn licht in een vuurwerk van veiligheid,
het is er even groen als hier,
behaaglijk stiller en ik kan onmogelijk
stuk vallen.
[© MN, De man en zijn ziel. Afbeelding: photo “Rejected” by Martin Stranka.]
Middenin het sombere licht,
al is alles lonkend groen,
lijkt het alsof ik doormidden breek.
Zelfs in een fraaie woonstede
met razend verkeer als vertier
kan niet te leven zijn, -
het beweegt, maar is als dood
waarin ik geborgen ben
en niemand die het ziet;
ik sla op de vlucht, weet
waar ik noordwaarts zijn kan en verander
mijn licht in een vuurwerk van veiligheid,
het is er even groen als hier,
behaaglijk stiller en ik kan onmogelijk
stuk vallen.
[© MN, De man en zijn ziel. Afbeelding: photo “Rejected” by Martin Stranka.]
13 opmerkingen:
Prachtig in woord weergegeven, heer Maruis!
Begeleid door een werkelijk schitterend beeld....
Mijn aardse betrokkenheid hoort in gedachte een lied;
Reach out and touch somebody's hand...
Vriendelijkste groet.
Goede reis lieve schat!:-))
X
Cath*
hoop dat je het er fijn hebt =)
o ja, ik vond de foto ook zo ontzettend mooi.
Mooie eindstrofe, moge je het daar goed hebben !
Groen, stil en ik hoop er véél zon bij.
Ik moet nog denken aan wat je in je vorig stukje schreef :
"Het leven vraagt om initiatief, om te doen wat nodig en goed is te doen en om te verwezenlijken waardoor we worden geïnspireerd."
Lijkt erop dat je de daad bij het woord hebt kunnen voegen. Mooi !
http://www.youtube.com/watch?v=w9flGqz3Jgw&feature=related
Hele mooie dagen in het goede groen, moedig man
Liefs
Danny
Lieve Marius,
Al jaren vind ik dit een schitterend gedicht van Judith Herzberg.
Ik stuur het jou in vriendschap.
Zoals
Zoals je soms een kamer ingaat, niet weet waarvoor
en dan terug moet langs het spoor van je bedoeling,
zoals je zonder tasten snel iets uit de kast pakt
en pas als je het hebt, weet wat het was,
zoals je soms een pakje ergens heen brengt
en, bij het weggaan, steeds weer denkt, schrikt,
dat je te licht bent, zoals je je, wachtend,
minutenlang hevig verlieft in elk nieuw mens
maar toch het meeste wachtend bent,
zoals je weet: ik ken het hier, maar niet waar het om ging
en je een geur te binnen schiet bij wijze van
herinnering, zoals je weet bij wie je op alert
en bij wie niet, bij wie je kan gaan liggen,
zo, denk ik, denken dieren, kennen dieren de weg.
Moge dit weekend je bekome.
Lief S
.
"Ach Uvi, ik het een mooie vorm van ontplooiing, zeker in mijn leven ... "
Marius,
mag ik even belerend zijn, hoewel ik niet meer adelbrieven heb dan mijn jaren. Waaraan ik dan nog geen verdienste heb.
Leef, schrijf en doe
wat u zinnig lijkt en gelukkig maakt.
Onafhankelijk. In hoofd en hart.
Ik wens u inzicht en een mooi vooruitzicht ...
groeten,
Uvi
marius,
je blijft mijnnummer een schrijver van gedichten en verhalen en andere leeszels:-)
zo heerlijk als jij woorden gebruikt, en er zinnen mee maakt,
van ongeevenaarde klass
xxx
*zucht*
Weerom een pareltje, een moment vol schoonheid. Tekst en illustratie vormen een passend en fraai geheel, iets beklijvends ook!
Ik hoop zo dat jij gelukkig mag zijn, wààr dan ook. Want dàt wil ik beslist voor jou, jij verdient dat begenadigd man!
(Bedankt voor je lieve reactie!)
Ik wens je goede dagen vol van zonneschijn en vrolijk vertier.
dat het lentegroen zo jong en doorzichtig je mag raken en je laten glimlachen.
Novie
Lieve Marius, ik hoop dat jij blijft wonen in jouw schitterende geest, waar je ook fysiek verblijft...
En ik hoop ook dat je er een mooie dag en week van maken kan, ondanks àl je problemen...
Een reactie posten