Meditatie XXX
Leven in de stroom van het worden
De echte nacht is weer voorbij, - de nacht in de geest ook? En “elke dag is een deur om opnieuw te openen”, schreef een vriendin. Ondanks alles wil ik dat maar wat graag – want ik ben hier, zoals ieder ander, weliswaar ongevraagd ter aarde gebracht, maar nu ik er eenmaal ben, wil ik ook niet meer weg.
Ergens in dat alledaagse leven, waarin de uren onhoorbaar in onze gedachten en verlangens verstrijken, ligt iets voor ons neergelegd dat te omarmen is als geluk, als welbehagen, iets dat een glimlach ontlokt. Moeten we niet al onze zintuigen wakker houden? Wij, gewone mensen zoals we zijn, mannen en vrouwen vol tegenstellingen, die standvastig zijn en wispelturig, sterk en zwak, eerbiedwaardig en eerloos.
Ga mee in dat alledaagse, ga mee met jezelf in openheid, in een onbevangen vertrouwen, geen mens kán of zál je werkelijk kwaad doen, omdat je dan veilig thuis bent in jezelf.
“Elke dag is een deur …” is denk ik tegelijk een oproep: verbeuzel je dagen niet!
[© MN, in de reeks meditaties. Photo: “Autumn” by Daria Endresen.]
Leven in de stroom van het worden
De echte nacht is weer voorbij, - de nacht in de geest ook? En “elke dag is een deur om opnieuw te openen”, schreef een vriendin. Ondanks alles wil ik dat maar wat graag – want ik ben hier, zoals ieder ander, weliswaar ongevraagd ter aarde gebracht, maar nu ik er eenmaal ben, wil ik ook niet meer weg.
Ergens in dat alledaagse leven, waarin de uren onhoorbaar in onze gedachten en verlangens verstrijken, ligt iets voor ons neergelegd dat te omarmen is als geluk, als welbehagen, iets dat een glimlach ontlokt. Moeten we niet al onze zintuigen wakker houden? Wij, gewone mensen zoals we zijn, mannen en vrouwen vol tegenstellingen, die standvastig zijn en wispelturig, sterk en zwak, eerbiedwaardig en eerloos.
Ga mee in dat alledaagse, ga mee met jezelf in openheid, in een onbevangen vertrouwen, geen mens kán of zál je werkelijk kwaad doen, omdat je dan veilig thuis bent in jezelf.
“Elke dag is een deur …” is denk ik tegelijk een oproep: verbeuzel je dagen niet!
[© MN, in de reeks meditaties. Photo: “Autumn” by Daria Endresen.]
13 opmerkingen:
Ik knoop het in mijn oor hoor.
:-)
Grappig, onze reacties kruisten.
Gelukkig was die wagen niet voor jou.
Laat die warmte maar stralen in je hart!
En uuhh gewoon ook aandacht voor de versnippering ;-)
Ik ken het boek en de schrijver niet. Maar ik ben even gaan kijken en zie nu de inleiding van je boek.
groetjes
Ik zal eraan denken Marius.
groetjes
en zo is dat..elke dag een avontuur achter de deur die je opendoet
liefs
yvette
het geschenk van een nieuwe dag..
en we zijn zo gehecht aan ons aardse bestaan, omdat het het enige bestaan is waarvan we zeker weten dát het er is.
denk ik.
Afbeelding, gevoel, tekst sloten mooi aan in eigen gevoel . Alleen die deur paste er niet bij (onbevangen en open is een huis zonder deuren in )en zocht ik een ander beeld , om het te begrijpen wat hier staat. Toen kwam ik op deuren hebben soms sleutels, tegenstellingen openheid geslotenheid. Houvast zit in jezelf. Maar de deur werd 'uitgelegd' in je laatste zin, dus dat zal wel het zijn, pluk de dag en maak er zoveel mogelijk iets van. Wens je voor nu een zachte nacht.
[...verbeuzel je dagen niet...]
Niet alle deuren Lieve Marius, leiden ons naar een werkplek, sommige deuren openen zich voor ons met het doel te ontspannen en te rusten in alles wat loom en weldadig is zonder ons af te vragen of het wel nuttig is.
Soms is het even een poosje 'beuzeltijd' en mogen we ons onbevangen neervlijen in dromerij, want juist dáár halen we onze inspiratie en levensmoed vandaan....... dit verlangen is de mens niet voor niets met gulle hand in het gemoed gezaaid.
Het zijn onze muzen - zij die vertoeven in de glans van onze ogen en in de trommelslag van ons hart -
De muzen die ons toegang verschaffen tot deze bijzonder waardevolle deuren.
Want pas ná in deze veiligheid 'gelaafd en gevoed' te zijn kunnen we al ons werk weer ten volle aan. Het is de kunst vanuit rust te leven:
Rust is het beginpunt...de éérste deur, daar waar je wérkelijk woont in jezelf, om uiteindelijk naar buiten te gaan.
~
Elke dag is een deur... knap verwoord, en nog héél waar ook! En die opent niet alleen een nieuw stukje leven, het opent ook de mogelijkheid tot nieuwe kansen. En nieuwe kansen verdien jij beslist, mooi en kranig mens!
Elke dag is een deur...
Je weet nooit wat erachter steekt. En je kiest zelf als je ze opent of niet.
Elke dag is een deur...
Doet me denken aan Toto le Héros, waarin Toto denkt dat zijn Pa - die elke dag naar zijn werk vertrekt - de ganse dag achter de deur blijft staan - en dan 's avonds gewoon terug naar binnen komt.
Ja Marius. Totale aandacht is overgave en vertrouwen zoals je schreef. Om in meditatie daar opmerkzaam op te zijn is rust en tijd voor nodig.
dag dag goeie dag!
Morgen op naar S. Je bent er hoe dan ook.
x
Goede morgen:)
Wil je aan weeral een nieuw begin een stralende dag toewensen met een liefste groet
Danny
> Elly, ik noemde het boek van Andries Baart, 'Aandacht' , meer essay van plm 90 pag. maar fascinerend, subliem en zeer toegankelijk, geen jargon, maar breed analytisch over talrijke verstaanbaarheden van dat zo gemakkelijk uitgesproken woord aandacht (uitgeverij Lemma, misschien 2de hands bij Bol) - een verademing naast al die esoterische literatuur.
Een reactie posten