Zo willen we leven
Willen we niet allemaal zo leven, evenwichtig en diep geworteld, om het even misschien van welke boom, een wilg of een catalpa, beide met zo’n enorme bladerkroon, een eik of van een beuk, zijn bast bedekt met mos, weelderig gebladerte. Ja, van een beuk, een boom vol emotie. Daarginds bij het Ossenpad staan ze, ja, ze zetten de hemel in vuur en vlam, zoals ik gisteren aan het eind van de dag.
“Alles is goed. De verdeling van de eiwitten – en nog wat stoffen die ik niet heb onthouden – in het bloed is zoals het hoort. Er is niets dat verwijst naar een opvlamming van kankercellen”, zei ze, en, al zat ik stijf van de pijn in mijn ‘di cabrio’, van binnen ontvlamde ik van geluk.
Sommigen die het kunnen weten omdat ze het zelf hebben meegemaakt, zaaien in liefde nog enige onzekerheid, een bedenking, “want is een petscan dan niet nodig? Vertrouwen ze bij jullie enkel op urine en bloed?” Ik weet het niet, wel dat ze de bepalingen nog voorlegt aan de oncoloog, maar die is met vakantie.
Nou ja, ik ben gewend te wachten.
[© MN, ‘Een man geworteld in zijn leven’, met dank voor al het warmhartige meeleven. Photo: “For you” by Tommy Ingberg.]
Willen we niet allemaal zo leven, evenwichtig en diep geworteld, om het even misschien van welke boom, een wilg of een catalpa, beide met zo’n enorme bladerkroon, een eik of van een beuk, zijn bast bedekt met mos, weelderig gebladerte. Ja, van een beuk, een boom vol emotie. Daarginds bij het Ossenpad staan ze, ja, ze zetten de hemel in vuur en vlam, zoals ik gisteren aan het eind van de dag.
“Alles is goed. De verdeling van de eiwitten – en nog wat stoffen die ik niet heb onthouden – in het bloed is zoals het hoort. Er is niets dat verwijst naar een opvlamming van kankercellen”, zei ze, en, al zat ik stijf van de pijn in mijn ‘di cabrio’, van binnen ontvlamde ik van geluk.
Sommigen die het kunnen weten omdat ze het zelf hebben meegemaakt, zaaien in liefde nog enige onzekerheid, een bedenking, “want is een petscan dan niet nodig? Vertrouwen ze bij jullie enkel op urine en bloed?” Ik weet het niet, wel dat ze de bepalingen nog voorlegt aan de oncoloog, maar die is met vakantie.
Nou ja, ik ben gewend te wachten.
[© MN, ‘Een man geworteld in zijn leven’, met dank voor al het warmhartige meeleven. Photo: “For you” by Tommy Ingberg.]
12 opmerkingen:
och wat fijn =) en tuurlijk kan er altijd nog wel wat zijn, ik herinner me dat moment nog goed, ik lag nog in de 'stijgbeugels' toen ik na het verhaal van de arts vroeg, dus ik heb geen kanker? en hij heel nuchter zei, nou, hier niet. en ik dacht, wat een morbide humor, maar tóch was ik opgelucht. en je zou een mens ook helemaal binnenstebuiten moeten keren om alles uit te sluiten en nou ja, dit, deze uitslag, is positief (of negatief, je snapt me wel ; ) en dat is goed. en fijn. en wachten is wat we het meeste doen in het leven.
heb nog aan je gedacht vandaag, lig op bed met pijn, echte pijn, en man wat ben ik dat toch niet gewend en wat vergt dat veel van me.. maar met een megakuur van de dokter en plenty pijnstillers wacht ik tot het minder wordt..
voor jou blijf ik daar ook op hopen.
en op draagkracht.
X
Jouw bericht van de uitslag maakt me stil en blij.
Toch naar S? Pijn en ongemak daar is misschien dezelfde als thuis?
Of is er de noodzaak van voldoende alleen kunnen zijn en de aanwezigheid van vertrouwde stoel en bed die het thuis beter te dragen maken? Daar waar je jezelf en anderen niet teveel kan zijn? Ik begrijp het.
Ik zal je aanwezigheid en gezelschap missen. X
Nee, geen onzekerheid zaaien, en géén oncoloog , wél een hematoloog. En om je méér levenskwaliteit te kunnen geven.
Voelt goed, die reacties van Inge en van Theadora. Denk niet te vlug dat je anderen te veel zouden zijn. Pijn en ongemak zal overal hetzelfde zijn voor jezelf vrees ik. Maar ik duim voor zoveel minder pijn. Allen, die je zo liefdevol en warm opvangen, willen zo graag je pijn verlichten. Hun liefdevol aanwezig zijn, kan alleen maar ondersteunend werken. En dat is wel fijn om te ervaren denk ik.
Wat een prachtafbeelding heb je weer gevonden ;-)
Slaapwel, lieve lieve Marius.
Wat een heerlijk nieuws Marius. (En een prachtig toepasselijke afbeelding.) Extra tests zijn wellicht wel handig als je meer zekerheid wil, maar voor nu mag je denk ik al zeker vlammen om het goede nieuws. Dat deze telling prima in orde is, wil toch zeker al veel zeggen. Laat het besef dat je waarschijnlijk nog allemaal plannen kunt maken maar rustig inzinken nu.
Kijk, dat vuurtje binnenin ...
waar vuur is, is warmte Marius, waar warmte is, is leven:-))
Mooi weekend voor jou*
X
Cath*
ondanks pijn een vlammend geluk ervaren, dat geef gouden randjes aan het leven!
hoop dat je dit gevoel nog een flinke tijd kunt vasthouden en wens je een warm weekend toe.
mooie gewortelde foto.
Wees gelukkig Marius.
Erg lang nog, hoe, wáár, wanneer en mét of zónder wie...dat maakt niet uit. Maar word in 's hemelsnaam gelukkig!
De uitslag van dit onderzoek, maakt het mogelijk in vol vertrouwen! Ik wíst het wel en toch is de draagwijdte nog haast niet te bevatten.
Nu de pijn nog te lijf. Dat zal de volgende veldslag zijn die je geheel of voor een groot deel gaat overwinnen.
Stel je voor...ja, stél je vóór.....want dáármee begint het; het openen van de kooi.
Op een dag gebeurt het.
Mooi! Koester de gedachte aan dat brandend vuurtje binnenin.
Fijn om te lezen, Marius!
Vr. groet
met dit bericht ga ik blij met jou, voor jou, de nacht in:))
Ik denk dat ik je wel mag feliciteren met deze uitslag.
Geweldig Marius.
En die warmte in het hart is nooit verdwenen hoor, maar we laten het door de omstandigheden ondersneeuwen.
Oooo mijn lieve Marius, dit is zeker een lichtpuntje in je wel heel zwaar leven! En al is het nog klein, het zal beslist je dag verlichten en verwarmen. Nog even afwachten (dat is het moeilijkste) maar ik hóóp zo voor jou dat ook de rest van de onderzoeken positief mag zijn! Sterkte jongen!
Een reactie posten