De adventstijd, de tijd voor kerst, de tijd om in het bijzonder stil te staan bij hen die ons zijn voorgegaan, onze dierbaren. Wij, de nog levenden, en de doden. Maar ook wij en de zeer kwetsbaren, de thuislozen, zoals hier de man op een graf zijn unieke slaapplaats heeft gevonden. Ik heb al levenslang een zwak voor hen en die eigenschap kan ik in mijn biografie ook plaatsen, duiden, maar dat laat ik hier terzijde. Ik heb op een naïeve manier mijn lessen met hen geleerd, maar ‘bekijk’ hen met sympathie en hoop. Is mijn leven niet even kwetsbaar? (100 woorden)
[© MN, in de reeks 100 woorden; photo “Dead comfy” by Kamyar Adl in Oxford.]
[© MN, in de reeks 100 woorden; photo “Dead comfy” by Kamyar Adl in Oxford.]
8 opmerkingen:
Het doet me nadenken, Marius, over het feit of er wel zekerheden bestaan in het leven. Zijn we niet allemaal een beetje kwetsbaar. "Vulnerable".
Floep! en ze zijn zo weg onze zekerheden ! Kunnen we daar mee leven?
Ja, lieve Marius, deze kwetsbaarheid die stottert, die schuchter maakt en bescheiden.
Het leven is verbazingwekkend kwetsbaar al zegt men dat een brutaal mens de halve wereld heeft. De domoren en de van niets willen wetenden, zij leven nog in de onschuld van het naïve; het leven als kermisattractie, het leven als verwennerij, niet moeilijk doen daar kan ik niet tegen.
Als een struisvogel de wereld door met krokodilleren tasjes en dure parfum en asociaal dure auto's met de neus in de wind, terwijl de wereld verhongert....; Deftigdoenerij met hoge hakken en hoge hoeden... - vader gaat op stap - en wat dan?
Als het moelijk wordt, armoede of ziekte? Ach dan kun je er altijd nog vandoor gaan; - áfstand nemen heet dat soms - totdat het leven je op een dag inhaalt en je overvalt, want de ogen sluiten voor kwetsbaarheid, weglopen voor hen die zó kwetsbaar zijn..... dat kan een mens niet ongestraft doen. Het leven blijft ons met lessen achtervolgen totdat we ze geleerd hebben tegen wil en dank desnoods.
Laten we er zijn en er altijd blijven lieve Marius, voor hen die kwetsbaaar zijn, laat ons geen moeite te veel zijn in Liefde.
Ja jongen, ik huil ....... (misschien wel met je mee)
~
Ai... Marius, ja inderdaad een unieke slaapplaats,
ik denk als het graf van mijn lieve vader en moeder niet vol stonden met planten zij het niet erg zouden vinden.
Een mens z'n zin is een mens z'n leven...
en ja de soms donkere dagen voor kerst, maar voor jou zal er in iedergeval licht zijn met kerst....
Jou leven en elk van ons is kwetsbaar, het leven is soms niet te bevatten, daardoor krijg je het besef dat je eigen leventje toch niet zo slecht is.
Marieke, achter elk wat je noemt schuilt een mens met een verleden, niets is zoals het lijkt. Niet dat ik alles voor lief neem, maar ben voorzichtig met uitspraken hoe iemand is zoals hij/zij is.
Bloem
Niet alleen kan je het zo mooi in 100 woorden beschrijven lieve Marius, je voelt het gewoonweg hoe jij méé leeft met de medemens, in mededogen en begrip. Niet alleen in je kunst ben je begenadigd, ook in je levensvisie... en dat ondanks (of misschien wel dank zij) al die problemen die je zélf ondervindt!
Bedankt schat, voor je steun, ook Ilse heeft de positieve energie die jij zo goed weet over te brengen, geholpen!
Gisteren nog zag ik op TV de vele asielzoekers die dagelijks ons landje binnenkomen, op zoek naar een beter leven.
Van de 170 konden er gisteren maar 70 een slaapplaats krijgen.
Alles, maar dan ook alles is volzet. Mijn hart weent als ik moeders met kindjes zie afgewezen worden. Ik heb er niet van geslapen.
dank voor dit log, Marius
ria39
idd, het leven is zo kwetsbaar, ongeacht van wie het is..
Ieders leven even kwetsbaar en wat je 'terzijde' laat, zal minstens even interessant zijn als wat je wél schreef, begenadigd schrijver. Krachtige foto !
Het leven in zijn algemeenheid is een kwetsbaar gegeven.
Sommige mensen/kinderen treffen het niet. Die maken dingen mee die je niemand wenst.
Ik denk altijd maar zo: je krijgt kruis naar kracht en soms krijgen mensen/kinderen teveel op hun levensweg.
Ik probeer dan een vriendelijk woord te brengen, een boterham en een sterke kop koffie.
Het mag deze mensen nog weleens een goed moment brengen en das dan meegenomen, want ... je zult het zelf maar zijn die zwerft en half verhongert of erger.
Cath*
Een reactie posten