Whisperings of the Soul. Een weblog over de hobbelige, onvoorspelbare weg naar ouderdom.

Een wonder als je aanwezig bent
De dageraad van een dichter

Ik leef hier op mijn eiland
alleen en vaak op de rand van de stilte,
en boven mij de zwellende wolken,
ik zou er willen wonen.

De wolken die ik hier wel zie,
lijken wel land, maar ze laten me vallen
als ik er wonen wil, dat is een wonder,
liever bewaar ik mijn eiland.

Ik leef hier in de adem van de ochtendstond,
zie door mijn raam een vogel
die zijn snavel niet wil houden, maar
boven mij een hemel al rijk van zon.

Een hemel wijd van wind is er ook,
en ik hoor binnenshuis soms de regen,
de oude dichter zoekt het woord en warempel,
het valt dan als druppels op zijn schrift.

[©Marius Nuy, in De wind waait de tijd als zandkorrels weg.
Afb.: “Dawn” by Mihail Aleksandrov.]