Le Dieu de ce mondeComedie de la mort 2004
Je ne veux pas mourir, mais
je veux fumer et je veux ramener
le calme à la maison. J’ai peur d'avoir
une maladie. (Il est un poète triste.)
Denkt u werkelijk dat u hieraan sterven
zult? De arts, un ‘Seigneur d’Obstacles’,
bleef naar me kijken en doodgemoedereerd
stak hij een Gauloise op. A la mort subite!
Nog een arts, een reus met een buik
als een medaille, een man in bonis,
deed alsof er misschien een schroefje in mij loszat.
Halsoverkop naar buiten, in slechts een zuchtje wind
draaide de bizarre botte kunst me in een teleurstelling
van ongelukkigheden.
[© MN, in De gelukkige roker verdrijft de tijd. Ik verfraai mijn klachten van duizeligheid vóórdat ik mijn nek brak. Maar artsen zeiden dat het ‘tussen mijn oren’ zat. Niet één nam me serieus en ondertussen ging het sloopwerk in mijn hoofd ongemoeid door. Er zat dus wel iets tussen mijn oren, maar niét ‘de inbeelding’. Schilderij van Beatrice Sevat, “Le penseur nu”.]
11 opmerkingen:
De onmacht ..toen, vreselijk voor je om dat zo mee te maken. En het in zo'n prachtig gedicht te verwoorden!
Bloem
Wat een 'schoonheid' in het gedicht Marius!
Maar die onmacht, pff ...
Moet ook onder het mes, hoop dat ze mij heel serieus nemen, ik geloof tot nu toe van wel, maar ik ben medisch gezien een kritische volger met een zeer zuivere waarneming. In mijn ander knie is volgens deze specialist een 'slager' aan het werk geweest, dus. Als ze dat niet doen of mij teveel wijzen op het feit dat ik teveel wil weten over de risico's, schreeuw ik, tijdens de epiduraal anesthesie de hele medische teamwerkersbende daar tot de orde met: "laat mij heel en laat alles anders." Ga'k zo naar huis op mijn kont, want de benen zullen drie uren lang verlamd zijn.
Warme groet: Cath*
... en dan niet serieus worden genomen !!! Ik ben er ook al achter neem nooit iets klakkeloos aan van een arts.
Fijne dag vandaag Marius !
Niet serieus genomen worden, om het even door wie, is nooit aangenaam. Beter de korte en harde pijn van de slechte diagnose dan de knagende twijfels. (Gelukkig waren mijn artsen anders denk ik dan). Marius, je kan nog altijd aan iets totaal anders sterven en liefst zo laat mogelijk ! We duimen allemaal voor de gelukkige roker die de tijd zo lang mogelijk mag verdrijven!
STERK !!
Je woorden zijn absoluut mooier om te lezen dan de ervaring waar ze over gaan..
sterkte marius,
je ondergaat het nogal gelaten:-)
ik zou moord en brand schreeuwen :-)
Vervelend als je niet serieus wordt genomen, zeker als het om je gezondheid gaat.
laat ik nou ook gauloises roken:-))
Hoe si het nu Marius?
Ik was zo duizelig omdat mn bloeddruk te hoog was en werd wel serieus genomen.
Als het je enigszins kan troosten, Marius: mijn moeder werd als verstokte rookster 84 jaar, en het laatste dat nog goed werkte, waren haar longen. Ook mijn rokende schoonvader is nu de 85 al voorbij. Doe maar een gokje, jongen!
Een heel leven in weinig woorden.
Lezen tussen de regels door.
Een reactie posten