Liefde die redtIeder beschikt over wonderen
zich te weer te stellen; sommigen vechten,
anderen vluchten en weer anderen gaan gemaskerd
verder of zuchten, dat kan ook, eens een diepe
huilbui. Toch zijn we niet tegen alles bestand en
dan rest ons de kunst met het onmogelijke te
leven. Is dat vrijheid?
Wie alleen is, aangedaan door leed
en vele passies heeft begraven, vraagt de hond
om een troostrijk opkijken. Zij verstaat hem en de straffe
strandwind waait haar wakker. Een traan over haar wang want hij
tovert, steeds opnieuw, de zin van opstaan en
telkens naar buiten gaan. Ik weet het antwoord niet, maar
zij weet in zichzelf een herberg.
[© MN, in Maak me menselijker. Schilderij “Met het licht op weg”, Jorieke Putman.]
15 opmerkingen:
Vrijheid ...
Het leven is bedoeld om je te scholen in tegenslagen, jezelf te verwerkelijken, je aan de ander te verbinden, zorg te dragen voor elkaar en je leefomgeving/ moeder aarde. De werkelijke vrijheid die een mens heeft is in zijn geest. De gedachten die je vormt over de gebeurtenissen in het leven gekoppeld aan gevoel, zijn soms niet te dragen, maar daar sluit je dan ook de deur in je gedachtengoed. Passies brengen je bij je ware vermogens, als je die in moet slikken of niet kunt vorm geven door omstandigheden is het levenskunst die je dagelijkse gang leefbaar maakt. Genieten is een levenskunst an sich. Die kwaliteit maakt alles 'draagbaar' zelfs de te zware last.
Cath*
Sluit me aan bij Cath*
voegt toe..
Een hond is a mans best friend..velt geen oordeel en blijft trouw zijn baas volgen.
zo lang een hond een hond blijft.
dat wat soms onmogelijk lijkt... ik weet 't niet hoor, èrgens geloof ik toch in 'kracht naar kruis'.
maar vaak zien we de dingen pas achteraf helder, "oh but i was so much older then, i'm younger than that now" [my back pages - jackson browne, joan osborne, steve earle]
Ik heb drie allerbeste vrienden. 2 Whippets en een cocker..
"De kunst met het onmogelijke te leven. Is dat vrijheid ?"
Misschien is het wel eerder "liefde die redt".
Als ik denk aan psychiatrisch patiënten,dan hebben die dikwijls noch keuze noch vrijheid. "Genieten" staat bij hen maar nu en dan in het woordenboek, maar toch blijft de "liefde die redt" hoop ik.
Ai..een gevoelige snaar..er is gods veel leed, de een overwint, met vallen en opstaan maar de ander red het niet. Een hond, ja die voelt als je verdrietig bent, het helpt. Mooi gesproken edele Marius!
Bloem
zo mooi!
lieve marius,
hij weet zichzelf in een herberg,
da's een heel mooie zin,
je hebt er een heerlijk voel gedicht van gemaakt, ik vind je een kunstenaar met woorden,
en als de naam al niet bestond als logger zou ik zeggen..
jij bnet de woordenaar :-)
liefs
klaproos
Ja, een huisdier is heilzaam, subliem verwoord. De kunst met het onmogelijke te leven : pure overlevingskracht als je het mij vraagt. Een mens is in staat het onmogelijke te overleven, las ik eens bij V. Frankl (over de concentratiekampen).
Goede obssservatie, een goede beschouwing en voortreffelijk verwoord
Mooi.
Carpe Diem
Natasza
Zo mooi en zo waar ! Een hond is er altijd voor je !
Een mooi filmpje vanuit het standpunt van de hond: http://www.bbc.co.uk/dna/filmnetwork/A3819080
De bedoeling van het leven? Dat bestaat niet, dat idee hebben wij als mens uitgevonden. Wat telt in dit leven dat je maar één keer krijgt, is zoveel mogelijk genieten. Geven en ontvangen. En als je het goéd hebt gedaan, met heel veel liefde in de hart sterven...
Just my 2 cents hé...
PS: KNAP gedicht, Marius!
Hai Marius,
Bijzonder om te zien dat je een van mijn werken eruit hebt gelicht om je woorden te verduidelijken.
Beste groet,
Jorieke Putman
www.artivizier.exto.nl
Een reactie posten