Een pen met andere inkt in dezelfde hand
Een welgevallige daad?
Waarom vloeien er telkens maar teksten
van moeite, melancholie en gewicht uit je pen,
zie je dan niet de Blauwe regen?
Kijk, de Pioenrozen zijn er weer, de
Seringenboom houdt lang haar bruidswit, en
zei je niet, laat de vogels de kilte van de regen
maar wegfluiten? Ja! Hoor hun onverstoorbare
gekwetter, en dáár, een merel neemt een bad,
hij hoeft niet bloot, noch in zon of frisse zijwind,
maar schudt heftig zijn sproetenkoppie in het water,
wappert zijn vleugels, zie hoe vogels net als mensen
genieten van licht en luchtigheid.
Vreemd toch dat ik heb verzwegen,
dat de Catalpa’s en de Acacia binnen één week
al in hun groenste kazuifel staan.
Mag het weer even droog worden, dan
plant ik de trap in de aarde en snoei de Wingerd
alvorens die opnieuw de dakgoot opvreet.
Jongen, het is zo zacht, te weldadig
om te wachten, je hoofd valt er heus niet af
en wandel, evenals Lazarus.
[© MN, in “Een dichter in Mei” want mijn hart klopt bij zo’n boeket. Afbeelding: foto van Mariem’s Blog (from Finland).]
Een welgevallige daad?
Waarom vloeien er telkens maar teksten
van moeite, melancholie en gewicht uit je pen,
zie je dan niet de Blauwe regen?
Kijk, de Pioenrozen zijn er weer, de
Seringenboom houdt lang haar bruidswit, en
zei je niet, laat de vogels de kilte van de regen
maar wegfluiten? Ja! Hoor hun onverstoorbare
gekwetter, en dáár, een merel neemt een bad,
hij hoeft niet bloot, noch in zon of frisse zijwind,
maar schudt heftig zijn sproetenkoppie in het water,
wappert zijn vleugels, zie hoe vogels net als mensen
genieten van licht en luchtigheid.
Vreemd toch dat ik heb verzwegen,
dat de Catalpa’s en de Acacia binnen één week
al in hun groenste kazuifel staan.
Mag het weer even droog worden, dan
plant ik de trap in de aarde en snoei de Wingerd
alvorens die opnieuw de dakgoot opvreet.
Jongen, het is zo zacht, te weldadig
om te wachten, je hoofd valt er heus niet af
en wandel, evenals Lazarus.
[© MN, in “Een dichter in Mei” want mijn hart klopt bij zo’n boeket. Afbeelding: foto van Mariem’s Blog (from Finland).]
19 opmerkingen:
jaja, zelfs wandelen over water lijkt niet zo onwaarschijnlijk las ik in de Knack. Als je voldoende snelheid maakt, kan je lopen over water waarin maïzena is opgelost ;-)
Mooi boeket ! Romantisch omfloerst gefotografeerd... pas mijn toer in de tuin gedaan, na regen kan het onkruid welig tieren... Blauwe en gele regen bijna uitgebloeid. Blauwe druifjes vervangen door witte vlijtige liesjes, de vele soorten grassen doen hun best, nog wat laatste clematisbloemen en bijna de druivelaars op hun best... mmmm en wat een geuren van die witte seringen en zo kan ik nog wat doorgaan. Straks nog de koekoek en alweer een mooie dag om... De tijd gaat snel, gebruikt hem wel !;-)
De regen van de afgelopen dagen heeft goed gedaan! en nu het prachtigste weer , de wit grijze wolken, het blauw daartussen en de zon die je toelacht.
Dit is nu echt Holland op z'n mooist......kijk, geniet, mijmer en droom....
Bloem
heerlijk marius, na de verkwikkende buien van afgelopen dagen schiet alles nóg harder de grond uit,
en is het leven een sprookje zo lijkt het wel,
geweldig om daar aan mee te mogen doen,
weldra is snoeien weer hard nodig:-)
lieve groetjes
klaproos
Mooi Marius!
Van diepte naar lichtheid, van gekwetter naar gespetter.
De neerslag maakt vruchtbaar, de koelte geeft een hernieuwde blik op de wereld en haar wonderen.
Isolde
mooi, je maakt me blij en laat me kijken.net als naar je vorige log!
glimlachend lees ik dit .......een juweeltje onder je logs Marius
groetjes Novelle
.
Maar ik schrijf
niet over beregende rozen,
noch over de merel die floot
op een kapotte dakgoot.
O neen, de druppels en de noten,
de seringen en de wingerd,
ze waren niet meer of niet minder
dan jij
die langskwam
.
Uvi
Mijn 'jungle' tiert welig, de vingerhoedskruid komt op, de munt groeit buiten de perken, en de pinksterbloemen zijn al net zo snel weg als dat ze kwamen.
Waar de rozenstruikovergaat in de kamperfoelie is nog maar de vraag.
Wel heb ik een roosje uit eigen tuin nu binnen gezet.
Het is dat je erover begon..
Met een lentegevoel besmet*
FeeX
> Geen idee hoe ik bij je schrijverij kom.
Mmm, Feex, de kamperfoelie, inderdaad die had ik nog vergeten. Straks zal die weer zo fel geuren.
Hij heeft nog nooit zo mooi gestaan als dit jaar.
Verleden jaar een nieuwe bijgeplant, leek dood te gaan, maar fleurt nu helemaal op. De lente kan heel aangenaam zijn als het allemaal maar niet té vlug gaat. Ik kan soms evenveel genieten van de herfst. Zonnige dagen in september.
Marius, mijn excuses, blijkbaar ging er iets verkeerd met mijn eerste reactie. Anoniem daar was ik dus.
Ik schreef op 14 november het logje 'De pen die hij schrijft'
het ging over jou, en ook nu weer raken je woorden me..
ja ! dit doet de natuur met een mens ! (als dank zou de mens ook wat meer moeten doen voor de natuur, denk ik direct...)
mooi.
Prachtig en ik vind dit de mooiste tijd van het jaar altijd !
Uit een pen vloeien nu eenmaal heel wat verschillende emoties: pijn, geluk, liefde, gemis, nostalgie...
Die verscheidenheid maakt het net boeiend.
Maar je blijft best niet hangen in "een wolk tristesse" .
Je kijkt beter om je heen om de geuren en kleuren te zien die wel bloeien in je leven.
Je beschrijft dat gevoel overigens ontroerend mooi!
Hé Marius,
kijk hier eens:
http://uvi.skynetblogs.be/
Trouwens, ik geniet met volle teugen van jouw woorden.
Mooi, een beetje zoals yin en yang, of zoals jij schrijft : andere inkt in dezelfde hand, zo zijn dit log en je log van 15 mei, vind ik. 'k Was daar nogal door aangedaan, gevoelige snaar geraakt, omdat ik het doortrok naar mijn lichaam dat op haar wijze een moeilijk huis is met weinig comfort en een onvoorspelbare gebruiksaanwijzing, en waar ik liefst niet bij stil sta want dan krijg ik zelfmedelijden, een moment van zwakte. Ik ben blij dat je mijn log over de abdij van Thoronet hebt gezien en dat de foto's je aanspreken.
Ja, we genieten allemaal van de lente, de meesten hebben zelfs de zomer al in hun kop. De dagen lengen en alles lijkt lichter en luchtiger dan het een was.
Mooi geschreven, Marius.
(Off topic: er zit genoeg in mijn hoofd om over te bloggen, maar het hoeft er niet meer zo nodig uit. Ik heb een ander klankbord, heel fijn! Dat wil niet zeggen dat ik nooit meer ga bloggen, want ik hou van schrijven. Heb een beetje geduld met me!)
I asked God to take away my pain.
God said, No.
It is not for me to take away, but for you to give it up.
I asked God to make my handicapped child whole.
God said, No.
Her spirit was whole, her body was only temporary.
I asked God to grant me patience.
God said, No.
Patience is a byproduct of tribulations; it isn't granted,it is earned.
I asked God to give me happiness.
God said, No.
I give you blessings. Happiness is up to you.
I asked God to spare me pain.
God said, No.
Suffering draws you apart from worldly cares and brings you closer to me.
I asked God to make my spirit grow.
God said, No.
You must grow on your own, but I will prune you to make you fruitful.
I asked God for all things that I might enjoy life.
God said, No.
I will give you life so that you may enjoy all things.
I asked God to help me love others, as much as he loves me.
God said...
Ahhhh, finally you have the idea.
(Author Unknown)
Wat een hoog(e en)waardige productie drijft je? Prachtig. Het is zo goed onszelf iedere keer weer bewust te worden van het wonderschone leven. Ook al is dat soms of misschien vaak geblokkeerd.
Een reactie posten