De last van een geschiedenis
Waarom zit ik niet voor eventjes
op een draad, zoals menig vogeltje een moment,
gedachteloos, één tel en het is weer elders,
aan het oog onttrokken, maar een mens,
van hem wordt bezonnenheid gevraagd,
geduld zolang als nodig. Is het eens teveel,
zoek verstrooiing, wees voor jezelf een bron
van nieuwe gedachten want sneller dan je denkt
zul je wezenloos zijn, dood en vergeten,
evenals dat vogeltje op die draad, jij
laat nog sporen achter, woest of zachtmoedig,
maar gedachteloos als ‘n onmisbare mus of merel?
Zelfs al was het de taal van een nachtegaal
die ik ooit gedacht heb even te spreken, ik
ben liever mezelf dan de mooiste vogel.
Waarom zit ik niet voor eventjes
op een draad, zoals menig vogeltje een moment,
gedachteloos, één tel en het is weer elders,
aan het oog onttrokken, maar een mens,
van hem wordt bezonnenheid gevraagd,
geduld zolang als nodig. Is het eens teveel,
zoek verstrooiing, wees voor jezelf een bron
van nieuwe gedachten want sneller dan je denkt
zul je wezenloos zijn, dood en vergeten,
evenals dat vogeltje op die draad, jij
laat nog sporen achter, woest of zachtmoedig,
maar gedachteloos als ‘n onmisbare mus of merel?
Zelfs al was het de taal van een nachtegaal
die ik ooit gedacht heb even te spreken, ik
ben liever mezelf dan de mooiste vogel.
[© MN, ‘De man en zijn ziel’. Vogel of mens, evenals bomen in dicht blad, klaterende beken en het nog niet gedorste koren, alles is op een eigen wijze verzonken in de raadselen van het leven. Afbeelding: “A Spell of Summoning” by Jake Baddeley – hetgeen ik zou vertalen als ‘het bijeenroepen van de vogels’.]
15 opmerkingen:
Och.. zo had ik een bijna tam vinkje en kwam er al jaren een mus hier van tijd tot tijd.
Nu de kater hier woont hoop ik dat ze ergens anders gezien worden..
Toch wel mooi vogels.. leiden even je aandacht onverwacht af..
Met pasen verwacht ik ook een traditionele valkeniersshow..
Ondanx dat dieren in de natuur op zijn mooist zijn kan ik het niet laten om ze goed te bekijken.. Dit jaar een fototoestel mee met volle batereien en kaart dus..,
FeeX
En Marius, als jezelf ben je op je mooist!;-))
X
Cath*
Prachtig geschreven.
Het past mooi in het geheel en de kijk op tijd.
Tijd, een eeuwigheid voor de een, een fractie van een seconde voor een ander...
En zo ben je weer terug met een prachtig gedicht.
waarom?
Om het even hoe, een mens is altijd zichzelf , hoe zou hij/zij ook een ander kunnen zijn (hoewel mensen zich soms transformeren), maar toch... wat belet mij eens een zeehondje te zijn met pelzefrakske en gestroomlijnd snel en gewichtsloos door zuiver water te vlieden, hahaha Gedachteloos kan ik alleen maar zijn als ik piano speel. Het verleden heeft voor mij nooit als last gevoeld, alleen het heden. En vroeger teveel in de toekomst geleefd, dat heb ik afgeleerd.
prachtig marius,
als je een vogel zou zijn dat lijkt me heerlijk,
wil je een eindje met me opvliegen :-)
liefs
klaproos
ik ook! maar nou heb ik het stiekem ook niet zo op vogels ; )
mooi stukje, dit.
luchtig, en toch ook weer niet.
wie das Leben..
"Het leven is geen lolletje
paraplu paraplu parasolletje"
K. Schippers
Blom
Marius
de "ij" is een "ei" geworden,
in kwam ik mezelf tegen,
als corrector,
dank voor de zachte aanpak,
ik kom terug,
binnenkort,
met meer tijd...
ria
Ach, vogeltje of mens, allemaal zijn we onderdeel van dezelfde kringloop en al worstelt een vogeltje er in overlevingsactiviteiten niet minder mee dan wij, van gedachten (die wij toch niet willen missen) is het wellicht wel vrij.
Belangrijk zijn de dingen die ik niet bedacht heb.
Waarom er iets is en niet niets is
weten we niet.
Zet een spotvogel op en hij zingt als de literatuur.
En Coo dan, en Han, en de zonsondergang boven zee?
Veelgevooisd is het oude liedboek van de bossen:
de vogelen, de windvangende toppen, de arbeidsvitaminen
der geleedpotigen
en ook de keel van de kettingzaag; (...)
© Benno Barnard
Jij zingt zoals je gebekt ben, lieve Marius, en ... gelukkig maar!
Een einde met een meer dan waardevolle gedachte.
Jezelf zijn is inderdaad meer dan belangrijk.
Maar dat ben je, denk ik...
Hallo Marius,
Ben ook even naar de site van de schilder gaan kijken, heel mooi!
Groetjes, ik wens je veel zon en warme dagen :-)
Ja Marius, ondanks alles is het een enorm voorecht mens te mogen zijn. Met alle mogelijkheden en onmogelijkheden van dien.
Als we iets anders zouden verlangen te zijn zijn we ons waarschijnlijk niet bewust van alle 100000 dingen.
Prachtig stukje schrijfwerk weer met een mooi schilderij.
Een reactie posten