Een schilderij vertelt zichzelf, dat is juist de schoonheid ervan (20)
De gave van tranen
De beste verzameling tekeningen en schilderijen van de romantische schilder Friedrich bevinden zich in de Hermitage. Ze werden ooit aangeschaft door de jonge grootvorst Nikolaj Pavlovitsj, de latere tsaar Nicolaas I, - mogelijk vooral gekocht onder invloed van zijn echtgenote, de Pruisische prinses Charlotte.
Het is van een pakkende schoonheid, deze uil, symbolisch voor de boodschapper van een vruchtbare wijs-begeerte, terwijl ik me afvraag of de hemel niet iets onwerkelijks heeft. Het accentueert weliswaar de maan en de uil, maar brengt het ons ook van de wijs? Nee denk ik, ieder geeft er een eigen betekenis aan. Als er wijsheid is en begeerte, zijn er ook emoties. Daarom zeg ik, wie de gave heeft van ontroering en tranen, stelt zich bloot aan de wereld.
[© MN, in de reeks verhalende schilderijen. Afbeelding: “Vliegende uil tegen een maanverlichte hemel” van Caspar David Friedrich (1774-1840).]
De gave van tranen
De beste verzameling tekeningen en schilderijen van de romantische schilder Friedrich bevinden zich in de Hermitage. Ze werden ooit aangeschaft door de jonge grootvorst Nikolaj Pavlovitsj, de latere tsaar Nicolaas I, - mogelijk vooral gekocht onder invloed van zijn echtgenote, de Pruisische prinses Charlotte.
Het is van een pakkende schoonheid, deze uil, symbolisch voor de boodschapper van een vruchtbare wijs-begeerte, terwijl ik me afvraag of de hemel niet iets onwerkelijks heeft. Het accentueert weliswaar de maan en de uil, maar brengt het ons ook van de wijs? Nee denk ik, ieder geeft er een eigen betekenis aan. Als er wijsheid is en begeerte, zijn er ook emoties. Daarom zeg ik, wie de gave heeft van ontroering en tranen, stelt zich bloot aan de wereld.
[© MN, in de reeks verhalende schilderijen. Afbeelding: “Vliegende uil tegen een maanverlichte hemel” van Caspar David Friedrich (1774-1840).]
10 opmerkingen:
Zo is dat Marius;-))
Wat heerlijk dat je weer 'mens wordt' en het je beter gaat, 'wijze uil';-))
Wat de liefde al niet te weeg brengt in jouw geval, mooi!
*lacht haar mooiste lach voor de dichter*
ik vind 't geen mooi plaatje. en dat zeg ik ook maar gewoon, want ach ja, da's weer 's wat anders ; )
(lijkt (mij) alsof het een slecht gesoepte foto is hahaha)
smaken verschillen. maar jouw woorden vallen toch altijd weer zó in de smaak, dat ik 't plaatje bijna een tweede kans geef ; )
Moge de wijze uil van Παλλὰς Ἀθηνᾶ nog goed rondvliegen en zijn werk doen.
De Dr. die eens kwam spreken over humor in moeilijke omstandigheden, deed onderzoek naar de lach, nu volgt het onderzoek naar de traan en de effecten ervan. De lach en de traan, ze horen overal bij.
Het is absoluut niet makkelijk om zo'n lucht te schilderen. Ik vind het niet leleijk en niet mooi :-D ook dat kan. Maar ergens vind ik alle plaatjes die je plaatst toch een enrome kwaliteit hebben ;-)
knappe schilderijen,
ook de billen met paddestoelen,
de compositie met de valkenier is ook iets wat ik graag zie en zou kunnen, sterk gedaan.
Kortom ik geniet van alle beelden en pik af en toe wat teksten mee.
groeten
ludo
Soms is de dichter een wijze uil die zijn prooi vanaf een afstand afwacht, soms is hij ook een maan die slechts kan staren naar hoe de uil de prooi vangt en anderzijds is daar de hemel die toekijkt hoe de maan licht brengt daar waar de uil zijn ogen nodig heeft.
Vanilla Sky
I just wanna get lost,
In this Vanilla Sky...
Flying along so slow,
The birds pass me by.
I’m gonna get lost,
In this Vanilla Sky...
Floating along up here,
It’s a natural high.
I think I’ll stay lost,
In this Vanilla Sky...
I’d rather be up here,
Than telling you goodbye...
So I’m going to stay here,
Up in this Vanilla Sky...
Wanna come fly along with me?
I don’t wanna tell you goodbye...
© Jenna-Rose
Een mooie beschouwing op een al even mooi kunstwerk, Marius!
De gave van tranen... inderdaad! Ooit al eens tranen onder de microscoop bekeken? Wonderlijk wat je dan wel ziet!
beroerd...ik voel me beroerd, maar ook geroerd, ontroerd, vervoerd, gesnoerd..laat maar ik kraam even wat onzin uit..je hebt van die dagen...Donald Duck dagen.
Ik heb laatst een mooi plaatje geschoten van een oude levenslustige man die een kerkuil op zijn arm had...
Zoals ze elkaar aankeken...tussen de boeken.
Wijs en grijs..
FeeX
( bibiotheekweek thema dieren)
ik vind het een mooi schilderij.de kleuren en de sfeer.Ik zou het alleen niet te vaak willen bekijken het roept iets in mij op wat mij begriezelt.ik weet niet waarom Daar zou ik eerst nog wat langer over moeten denken
Novelle
Een reactie posten