De glimlach van de vrijheidIn de vlucht van een zachte windvlaag kwam
een wolk, gelijk een zegening, van beige schutblaadjes
van het verse groen, even transparant als geurig en
kwetsbaar, maar lonkend naar een lach.
Midden in de stilte van de dodenwacht voor acht jonge
Britse bevrijders dacht ik dat zij niet beter wisten
dan eerst te strijden en dan te triomferen, maar
in datzelfde lot zijn ook de offers reeds gebracht.
De zon scheen door metershoge bomen in het hart
van een roze azalia en het suizen van de wind
bracht kalmte in de ziel van mensen die een voettocht zijn
gegaan van strijd en aanbidding, zoals met alles in dit leven,
zij aan zij. Ik zag dat de oude man, de trompettist, zelfs de
jongste deed trillen. Zó wordt het geweten.
[© MN. Afbeelding: “Freedom” by Aleksander Gorbunov.]
12 opmerkingen:
*zucht*
Hier past eigenlijk geen enkel commentaar, dit moet je gewoon ondergaan...
Merciekes jongen, voor je steun en pràchtige woorden op mijn blog!
Bevrijdingsdagbetrokkenheid, bijzonder omschreven.
Cath*
Vrijheid, een belangrijk goed. We beseffen het vaak te weinig.
Die Gedanken sind frei, komt bij mij spontaan als gedachte op. Er zijn blijkbaar verschillende versies van , ik neem er 1 over :
Die Gedanken sind frei,
wer kann sie erraten ?
Sie fliehen vorbei,
wie nächtliche Schatten.
Kein Mensch kann sie wissen,
kein Jäger erschiessen.
Es bleibet dabei :
"Die Gedanken sind frei!"
Ik citeer verder : Omstreeks 1780 werd de tekst van dit lied voor het eerst openbaar. 1806/08 werd het lied opgenomen in de Volksliedsammlung "Des Kaben Wunderhorn" van Achim von Arnim en Clemens Von Brentano. De tekst en het lied waren ten tijde van het Naziregime verboden. Einde citaat.
En daar kende ik hem dus van, na wat lectuur over de concentratiekampen. Ik vond het een schitterend lied en om je daarmee psychisch ook staande te kunnen houden.
Dit jaar ben ik niet bij de herdenking geweest,andere jaren wel. zelf heb ik ook geen doden te herdenken,maar vind het wel belangrijk om stil te staan bij de gevolgen van de oorlog.
Helaas is de oorlog zelf, nooit uitgeroeit.
Mooie woorden Marius ! Zo goed om er even bij stil te staan ....
Mooi Marius!
ohhhhhhhhhhhhhh wat mooi, en weer val ik stil en hoor ik in dedoodse stilte de tonen van de trompet zuiver galmen over de hoofden van de mensen heen.
ik speelde ooit trompet en weet wat het is als je de tonen zó mooi kunnen pakken, dat je een rilling van ontroering krijgt...
marius.. vrijheid móet gewoon zijn voor alle mensen..
maar beseffen we dat wel,
maak er een fijn weekend van,
en dank je wel voor dit mooie
gedicht.
groetjes
klaproos
Valt niets aan toe te voegen Marius.
Ik kan het makkelijk een dag terug gebruiken, bij de herdenking van de gevallen familie leden..
Jij goede dichter, blijf.
een mooi en in tegere variant op het sonnet
Een reactie posten