Whisperings of the Soul. Een weblog over de hobbelige, onvoorspelbare weg naar ouderdom.

Wenen in gesneden eenzaamheid

Er lijkt niemand die haar lijden erkent.
Zij, met botten zo broos als beschuit, zij die
een verleden torst met onuitwisbare tranen want
een zoontje is haar dood ontvallen, een dochter die

in haar bloei verongelukte en nóg een die in misère
leeft en voor haar kind niet zorgen kan. Kleinzoon
is nu bij haar, oma is weer moeder, maar zij is een en
al gebroken goed, heeft kanker en een man die een herseninfarct

kreeg. De jongen haar oogappel, de man haar zorg en
toch, zij woont in een huid vol pijn en droefenis, in
een huis dat van stilte wankelt want haar man

gaat vissen en er komt niemand op bezoek. Uit
het zwijgen van de muren vallen stenen, zij wordt oud,
een lieve zielenvrouw in een nog niet verlaten lijf.

[© MN, in De wind waait waarheen hij wil.
Schilderij “A woman’s soul” by Gevorg Yeghazaryan.]