Het Gelders EilandDrie ongeknotte wilgenbomen
als gewrichten in een rand van aarde
aan de voet van een ontvolkte kerk, en
al wat niet belangrijk is deze morgen,
zelfs een milde wind,
is als in een droom onttrokken
door een zachtmoedige mist, reeds opgaand
in een nieuwe dageraad.
[© Marius Nuy, in ‘De wind waait de tijd als zandkorrels weg’.
Foto van Enno Nuy, Aerdt, ‘Het Gelders eiland’ – 18 maart 2007.]
21 opmerkingen:
Marius , wat is dit nu weer mooi om mijn dag te beginnen en hoe is het mogelijk dat die foto zo mooi erbij past of is die speciaal voor dit gemaakt ?
Nee natuurlijk niet :):) Je hebt het geschreven naar aanleiding van de foto natuurlijk !! :):)
Nee ook niet ,zie ik want de foto is van 18 maart ????
Gewoon mooi Marius!
Woord en beeld.
Groet: Cath*
Julia, ik denk dat Marius dat uitzicht als inspiratie had, en Enno er vervolgens een foto van gemaakt heeft?
Het landschap blijft gewoon bestaan en voor iedereen toegankelijk natuurlijk. :)
Hoe dan ook: prachtig gedicht. Een beetje vroege lenteochtendsfeertje. Heerlijk.
"als gewrichten in een rand van aarde" -> mooie beeldspraak.
Mooi plaatje, mooi gedicht.
> Enno stuurde mij zondagavond enkele foto's, ik koos onmiddellijk deze en schreef het gedicht, maar voor maandagmorgen had ik al een post klaar.
wat een sterke sfeerweergave! mooi!
Ik weet eigenlijk niet wat ik het mooist vind: de foto of het gedicht. Zachtmoedige mist ... raak!
als ongeknotte schrijf ik u ...dit gedicht heeft gewandelt door mijn hart.
Novelle
Waanzinnig mooi. De letters,de woorden, en de foto.
Zowel foto als gedicht , schitterend !
marius,
wat is dit waanzinnig mooi,
de complimenten aan je broer :-)
heeft hij ook een weblog... met foto's misschien :-)
een supercombinatie van jullie
groetjes
klaproos
Wat een schoonheid, die foto! En wat een pracht, dat gedicht.
Zo mooi als deze foto is, zo zag het er vanmorgen (6.45 uur) ook uit; hier in midden Nederland.
Je voelt de dauw, bij het lezen van dit gedicht...mooi!
Bloem
Ja, zo zie ik Nederland ook soms. Mistig, nat, drassig, en wijds. En dan zo'n Romaanse/Gothische kerk. (Mijn kunstgeschiedeniskennis laat me even in de steek, maar ik zie ronde bogen die een beetje spits zijn.) Ik voel me thuis!
Wat een perfect samengaan van woord en beeld, prachtig.
de mysterieuze mist zorgt voor inspiratie?
Heerlijk zoals alles in nevelen is gehuld.
Dit vind ik echt heel mooi. Net als de foto. Kort, indrukwekkend.
Carpe Diem
Natasza
De titel alleen al: ‘De wind waait de tijd als zandkorrels weg’ zit boordevol poëzie. Merciekes Marius, je hebt me een héél mooi moment geschonken...
Een rustig moment in deze toch wel drukke ochtend ... bedankt.
Een reactie posten