Het ongewisseHet is lente en ook zomertijd
is het weer geworden. In mijn geval
reeds 232 seizoenen.
Het staat bijgeschreven in mijn levensbalk,
en ik lees terug dat acht seizoenen
geleden, daar staat: “hij gaat dood. Of niet?”
De dichter is niet aan de overkant
nu zelfs dit gedicht zijn reis overleeft,
maar eeuwig zal het niet zijn.
Wie zoveel seizoenen telt
als jaren in het jaar,
is een stokoude man.
[MN, in "De wind waait de tijd als zandkorrels weg."
Afbeelding: schilderij “De fiets” van Cor van Geffen.]
15 opmerkingen:
Dan juist is het genieten van dit weercadeau. De seizoenen heb ik niet geteld, wel mijn zegeningen. ;-)
glukkig is de dichter nog niet aan de overkant :-)
maar wat is eeuwig !
groetjes
klaproos
Doet me denken aan het klein orkest tekst 26000 dagen tussen nu en eeuwigheid.
Jammer dat your tube die album niet heeft..
Ik krijg geen witregel boven de laaatste drie regels, misschien is het een zegen?
Ja dat zal het zijn !!Een zegen !
Gelukkig leef je Marius en schrijf je zulke mooie regels voor ons ! Ik ben ook weg van de fiets met bloemen ! :)
Komt door het symbolische betekenis van de fiets..
mooi plaatje,mooie symboliek...
kleurig en fleurig!
"Beweging" daar begint alles mee.
The art of living!
(...)
Per kamer min of meer een levensbalk,
waarin mijn innerlijk zijn leven leeft
tussen veelkleurig materiaal. (...)
© huubhoek
Levensbalk ... een woord dat je in je mond laat ronddraaien en proeft, proeft.
Jouw levensbalk zal misschien niet voor de eeuwigheid zijn, Marius, maar ik weet welhaast zeker dat je werk blijven zal!
Een flonkerende parel in de oesterschelp van de tijd.
Die tulpen vielen hier in huis in goede smaak..
oh, mooi, mooi gedicht.
iets om even bij stil te staan en over na te denken
Gele tulpen! Mijn favorieten.
Voorwaar een echte tulpendag en er liggen nog veel seizoenen in het verschiet, want een oude man, Marius, dat ben jij beslist niet !
Laat ons nog maar veel genieten van je fleurige schilderijen en gedichten !
Ja het is voorjaar en de zomer is veelbelovend. Ik ben blij voor je!
Ik kon het gedicht in eerste instantie niet waarderen. Mijn hersens werden volledig in beslag genomen door het schilderij! Wat een pracht.
Ja marius, zo was je er, zo was je er lange tijd, zo was je er opeens bijna niet meer, en zo ben je er toch nog.
Het leven kan rare sprongen maken, je kunt niet meer dan je stevig vastgrijpen en in weer en wind meerijden. En dat je niet bent afgehaakt is bijzonder en mooi, en dat je hier zomaar op je log kunt dichten over dit feit maakt het extra speciaal. Geniet. :)
Een reactie posten