Zo klaar van eenvoud naar het schijntEr is geen taal die de zon niet kent,
maar wel zijn er landen waar hij brandt
alsof hij alle leven verdrijven wil.
Vreemd, want hij is de enige die we dagelijks
verwachten, van wie we leven, maar kennelijk
voert hij evengoed naar de dood.
Terwijl hij alle dagen overal doorbreekt, ook
al zien we hem niet en we weten wat donker is,
maar een idee wat voorgoed duister is, dat hebben we niet.
Het mysterieuze licht dat wij de dag noemen,
dat zegt de zon zelf want het wordt nacht,
wetend dat wij slapen, dromen en ook weer opstaan.
In onze nachten, ook dan
geen waarschijnlijkheid, maar glijdend naar elders,
over verafgelegen rotsen, zo klaar van eenvoud.
[© MN, in De wind waait de tijd als zandkorrels weg. Foto van Enno Nuy,
Aerdt, vlakbij Lobith, Het Gelders Eiland.]
18 opmerkingen:
Ik begrijp nu toch dat er volkeren zijn (waren) die de zon als god zien.
ik lees ze graag je gedichten. Laatst zag ik de zon als een vurige bol aan het eind van de straat(een paar minuten voor de ondergang) en het leek net of hij/zij eventjes overal overheen wilde rollen zomaar door de straat ik huiverde gewoon bij die gedachte.
Novelle
Een heel mooi gedicht, dat ik naar waarde heb gesmaakt.
Voor nix gaat de zon op, en als het zonnetje schijnt ziet het er mooier uit!
In het Duits zou je gedicht er heel anders hebben uitgezien. Het Duits is een van de weinige talen waarin de zon vrouwelijk is en de maan mannelijk. Ik vermoed dat dit zijn oorsprong heeft in heel oude sagen en legenden maar heb een sluitende etymologische verklaring nog niet kunnen vinden. Een opmerkelijk verschil op nauwelijks een steenworp afstand. Maar ach, wat zou't, je dicht immers in het Diets.
Mooi! Hier past de Pastorale bij, van Ramses Shaffy en Liesbeth List
Je bent een knappe, stille dichter.
Schitterende Image, schitterende woorden!
Mooi gedicht en weer een wonderschone foto. Ik beveel 'm weer warm aan Marius.
En wat die zon betreft: het is de bron van ons bestaan en ooit zal hij de aarde verzwelgen (maar dat zullen wij niet meer meemaken).
Heel mooi dit gedicht. Als ik alleen maar aan mezelf denk, zie ik de zon al in verschillende gedaanten. Na de winter, als ik hem verwelkom als een blije bloem en soms in de zomer als ik klaag over de hitte...
Ik heb het liefst een lentezonnetje , dat is de fijnste van allemaal !
Wat mooi geschreven en zo'n prachtige serene foto!
Ik word er helemaal rustig van als ik er een tijdje naar kijk !
Here comes the sun, here comes the sun
And I say it's all right
Little darlin' it's been a long cold lonely winter
Little darlin' it feels like years since it's been here
Here comes the sun, here comes the sun
And I say it's all right
Little darlin' the smiles returning to their faces
Little darlin' it seems like years since it's been here
Here comes the sun, here comes the sun
And I say it's all right
Sun, sun, sun, here it comes
Sun, sun, sun, here it comes
Sun, sun, sun, here it comes
Sun, sun, sun, here it comes
Sun, sun, sun, here it comes
Little darlin' I feel the ice is slowly meltin'
Little darlin' it seems like years since it's been clear
Here come the sun, here comes the sun
And I say it's all right
Here come the sun, here comes the sun
It's all right, it's all right
© George Harrison
Ik wéét het, lieve Marius, jouw gedicht is heel wat ernstiger, en ik denk ook wel mooier, maar met die vroege zon op mijn bolleke, heb ik vandaag zin in positief denken.
Maak er een heerlijke zonnige dag van, gewoon eens gedachtenloos genieten mag ook hé?
Bedankt voor dit prachtige gedicht en dito foto!
't is hier telkens weer genieten!
Mooie woorden. Ik hou van die zon.
de natuur blijft toch nog eens steeds een diepe inpiratiebron... vind je niet!? mooi geschreven!
De zon geeft rust warmte en kleur.
Kleur aan je leven
universele berusting en aanvaarding, de zon draait om en in ons leven. mooier als jij het zegt kan ik het niet maken. Dank voor deze prachtige, zonnige gedachte.
Een klassiek muziekje eronder en het is af. Chapeau!
Een reactie posten