Bij het Ossendaalse pad liepik door het bos en hoorde de bomen
kraken en kreunen alsof iemand op een oude
zolder aan het rondstruinen was.
Waar had ik het eerder gehoord,
ik zucht en zoek, maar in mijn geheugen zijn alle laatjes
vol met stemmen en teksten, ligt
toch dit niet vergeten snerpende dieper geborgen?
Zou een man op het Ossendaalse pad
kunnen sneuvelen, geslagen door naakte takken? Maar
juist hier verwijl ik langer en luister
de oude en verse schoonheid, hoger dan ik kijken kan.
[Uit: Marius Nuy, De wind waait de tijd als zandkorrels weg. Gedichten uit mijn gedachten.
Foto by Chrisje 12.1.2007, Ossendaalsepad Rozendaal.]
12 opmerkingen:
"De wind waait de tijd als zandkorrels weg." Mooi.
De vergelijking met een zolder, prachtig.
Gisteren de film 'The Ring 2' gezien. Daar moest ik nu aan denken toen ik dit las. En ik ben het met Wenz eens: "De wind waait de tijd als zandkorrels weg." Wat kunnen sommige zinnen toch mooi zijn.
Mooie tekst. Ik herken dit gevoel. Inderdaad een mooie zin 'De wind waait de tijd als zandkorrels weg.'
Carpe Diem
Natasza
Respect hoor ! Zo mooi ....
robert long zei,
je kunt de tijd niet doden,
het is de tijd die alles doodt, en dat vond ik al ik al zo'n mooie zin,
marius...
jij komt op de tweede plaat:-))
groetjes
klaproos
Dank je wel, marius, voor de uitdrukking: 'het zwerk der verbeelding' die je bij mij achterliet... wat een mooie zin is dit!
Dank je wel voor dit logje, ook dit liet voor mij het zwerk opengaan...
sfeervol, mooie beelden en zoals Wenz al zegt de parallel met een zolder is weergaloos gevonden.
Prachtig Marius.
Vandaag liep ik in het bos en ergens kreunde een boom alsof er een oude deur geopend werd. Dit gedicht is een prachtige aanvulling op mijn waarneming.
Ik ben eveneens vol lof over de fraaiste zin die ik sinds lang gelezen heb: de wind waait de tijd als zandkorrels weg. Ik wou dat ik hem bedacht had. Het gedicht spreekt mij iets minder aan, maar dat zal aan mij liggen.
Dank voor alle lof! - terwijl ik al mijmerend over dat brede zanderige bospad liep. "Wat doet deze tijd met me? Hoor, de bomen. Wat doet de wind?" Zo leeft soms een mijmeraar in mij, een leeftocht in mijn ziel. Tot morgen.
Heel mooi!
Een reactie posten