Het is waar, het is een treurig stemmend verhaal van een vrouw die zich uit haar verleden vol misbruik en geweld poogt op te werken. Deze geschiedenis is gebaseerd op ware gebeurtenissen “zoals door Mijny verteld.” Het boekje van 32 pagina's is bij uitgeverij Cabinet Cuvinte te bestellen en kost € 4,10 inclusief verzending. Bestellen? Stuur een email: brinkman_frans@yahoo.com en vermeld uw postadres, de titel en het aantal exemplaren dat u wenst te ontvangen.
zondag, maart 04, 2007
Het is waar, het is een treurig stemmend verhaal van een vrouw die zich uit haar verleden vol misbruik en geweld poogt op te werken. Deze geschiedenis is gebaseerd op ware gebeurtenissen “zoals door Mijny verteld.” Het boekje van 32 pagina's is bij uitgeverij Cabinet Cuvinte te bestellen en kost € 4,10 inclusief verzending. Bestellen? Stuur een email: brinkman_frans@yahoo.com en vermeld uw postadres, de titel en het aantal exemplaren dat u wenst te ontvangen.
14 opmerkingen:
goeiemorgen marius.
helaas kan ik putten uit eigen ervaringen .....
mooie manier van deze vrouw om dingen te verwerken.
groetjes
klaproos
Mijn mening (niet minder maar zeker ook niet meer):
als schrijver je respecteer Mijny’s lot, maar je doet dat respect in het
nawoord weer wat teniet, je kijkt ernaar als een man en je kijkt met distantie. Anders dan in ‘Wanorde in een mensenleven’
betrekt je jezelf niet in waar je over schrijft. Voor een vrouw voegt je bezorging toe, dat je er als man alleen naar kan
kijken, met respect maar zonder te kunnen OPENEN wat het betekent om als ‘partner’ benaderd te worden voordat je kind en dochter hebt kunnen zijn. In die zin beklemt ook de relatie tussen Mijny en haar zoon: pijn wordt doorgegeven.
Een waardevol boekje dat pas op het derde gezicht andere inzichten gaf dan ik gehoopt had.
> : Julia, met alle respect voor je mening, maar ik heb me inderdaad bewust niet willen mengen in het verhaal van Mijny zelf - zoals ik dat heb opgetekend, heb ik me met haar verbonden en is het al genoeg. Voor mij, juist vanuit mijn beroep en achtergrond, was het de kunst 'daar verder van af te blijven'. 'Zo' is Mijny er blij mee, en 'zo' noem jij het misschien waardevol - maar het gaf je een ander inzicht dan je kreeg. Is er een 'inzicht dat je mist en dat ik had kunnen geven', waar hoopte je op?
Lezen zal ik het niet, maar de cover is ontzettend mooi.
Het is wel een dun boekje,een vogelvlucht eigenlijk, terwijl ik denk dat het hele verhaal teveel is om samen te vatten.
Wat Julia beweerd over doorgeven van pijn, schijnt idd soms generatie,s door te werken. Meiny zegt het min of meer ook zelf..op de eerste bladzijde al."Ze leven precies zo het is voorgeleefd"
Realistisch verhaal,Een sterke vrouw verteld over haar kwetsbaarheid,maar ook over haar vergeving,en volhardendheid,levenskracht.
Dat lees ik tenminste..in 32 bladzijden...
Marius, was mijn reactie misschien wat te direct gericht aan jou als schrijver of aan het verhaal? Als zou ik af willen doen aan het zo vastleggen of tegen dat Mijny dat zo wilde? Dat is niet zo!
En toch raakt me dat wel. Ik had het verhaal van Mijny zelf verwacht, opgetekend door iemand die het ziet. Met geen enkele sensatiezucht, maar vanuit hetgeen wat ik eerder van jou gelezen heb, de hoop voor mezelf hebbende, dat jij woorden aan de binnenkant van het pantser van Mijny zou geven.
Ik kan en wil niet komen aan hoe Mijny en jij je met elkaar verbonden hebben voor Liefde in een spoor van wanklanken. Daarom noem ik geen inzicht dat ik mis. Maar ik vond het moeilijk, om vanuit afstand te lezen over iets wat me persoonlijk raakt en wat in een gevoelsleven gelijk kan staan aan een soort 'levenslang'. Waardevol, voor mij, omdat het mij de vraag opgeleverd heeft: hoe ziet de binnenkant van een pantser eruit.
Maar waarom moet ik het bestellen, maak me enthousiast!
> Erica: op 2 februari schreef ik erover (Het lijden als litteken) en ook op 26 oktober vorig jaar. Zie daar, als je wilt. Ik weet of ken niet de juiste woorden om enthousiast te zijn over "leven met moeite". Niettemin is Mijny vele woestijnen doorgetrokken. Ze heeft een pantser, maar het is breekbaar.
Ik heb het gelezen en ik vond het indrukwekkend. Wat een mens al een slechte start kan hebben.Daarom vind ik het zo dapper dat ze het toch redt met al die bagage en ik hoop van harte dat haar zoon heelhuids door de puberteit komt!!
Erica, Liefde in een Spoor van Wanklanken vond ik been boekje dat 'geruststelt', geen verhaal om enthousiast van te worden. Het is de integere verslaglegging van een levensstart die bijna te erg is voor woorden. Zonder consumeerbaar 'happy end'. Niet 'leuk' om te lezen maar voor mijn gevoel dicht bij een werkelijkheid die Mijny met meer mensen deelt dan we misschien zouden willen weten.
Ik heb het verhaal vanmiddag gelezen. Wat een aaneenschakeling van ellende zeg. Maakt ze nou echt steeds verkeerde keuzes, of treft ze het gewoon slecht? Wat is dat toch! Hoe kansarmer je geboren bent, hoe ellendiger je leven, lijkt het wel. Is het echt niet mogelijk om uit die negatieve spiraal te komen?
Af en toe stond er wel iets positiefs in beschreven, over Maria en Job bijvoorbeeld, maar dat werd in één zinnetje afgedaan. Dat zou ik graag wat meer uitgediept hebben gezien. Ze is nog maar 39 en kan nog heel wat moois van haar leven maken.
Nou ja, vergeef me mijn kritiek, ik heb eigenlijk geen recht van spreken, omdat ik in een warm en betrokken gezin ben grootgebracht. Ik kan dit haast niet vatten...
Heb het besteld, en het is er, joepie!
In polemieken over boeken meng ik me echter zelden of nooit...
>Goentha: ik zou het geen negatieve spiraal zou noemen waar je in terecht komt met zo een levensstart. Het kwetsbaarste en eigenste wat je hebt, je (lichamelijke) integriteit, wordt bezet door iemand anders. Je leert als het ware dat nabijheid krijgen betekent dat je jezelf op moet geven. Als vroege ervaring is dat als een brandmerk, een 'geur' die je bij je draagt.
Gevoelsmatige ervaringen zijn per definitie sterker dan kennis/weten. Het gaat niet om je best doen, om harder vechten, om andere keuzes maken. Het is als 'je kunt een kind uit de oorlog halen, maar hoe haal je de oorlog uit een kind'. Het boekje documenteert 'de oorlog', een nauwelijks te bevatten aaneenschakeling van 'ellende' inderdaad. De verwonding die eronder ligt, staat nu nog TUSSEN de regels.
@julia h.: Dank voor je toelichting, ik geloof je. Mooie vergelijking: de oorlog uit een kind halen.
Ik hoop dat Mijny therapie heeft om de oorlog uit haar te halen en om vertrouwen in anderen en zichzelf te krijgen.
Ik heb geen recht om hier een oordeel over te geven (sorry dat ik het toch deed), omdat ik geen incest- of misbruikverleden heb.
Een reactie posten