Zonder geweten .... II
Alles dat ik opmerkte, was niet tegen reïncarnatie, ik sta er voor open, maar ben niet direct gelovig in dit opzicht. En dat we op veel vragen het antwoord niet weten, brengt me evenmin tot geloof. Ik houd me liever bezig met de realiteit waarin we leven, daar heb ik mijn handen vol aan. Ik denk na over situaties waarin het mensen slecht gaat: over dak- en thuislozen, chronisch psychiatrische patiënten, vraagstukken van armoede – ik herken nooit de gedachte dat het lot hen treft om ze een lesje te leren. Dus mijn nek en alles, ‘het moest gebeuren’ Frederik?”
“Ja, luister, dat zou ik niet durven beweren”, zei hij. Maar even zachtmoedig als vastberaden voegde hij er aan toe vast te geloven dat alles een reden heeft. “Geen toeval? Geen menselijke keuzes?”, probeerde ik. “Alles gaat zoals het gaat?” Frederik knikte. Ik vind dit onwaarschijnlijk, een dergelijk soms verlammende houding naar situaties waartegen je in opstand dient te komen. “Ik geloof in persoonlijke moraliteit.”
“Wat bedoel je?”
[Afb.: Le combat de la conscience van Marcel Archard.]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten