Whisperings of the Soul. Een weblog over de hobbelige, onvoorspelbare weg naar ouderdom.

Woman next door, her own language, a lifelong

Op het eiland stond twee duim dik in zand geschreven,
dat Jackie vandaag de zesde al meer dan een halve eeuw
jarig is, het woord is door de vloed weer weggespoeld,
maar ik nam de letters mee, voeg er aan toe en hoor,
plots fluistert iedereen haar in het gretig oor.

Oh, my dearest, happy birthday, we whisper, keep on
writing many years, wild and witty, you do have a very nice
frontdoor, but keep telling us what’s happening, oh my love
next door, how sad, but strong and happy behind this door.

Alle feestomrande wensen, of ze nu van het eiland
komen of van elders, ze tonen met ieders eigen strik
klank en kleur van betrokkenheid tot troost, zo knorrig,
zo guitig en lief als we willen zijn.

Nu Womannextdoor jarig is en dit onvergeten
tot het eiland waar ik geworteld ben is
doorgedrongen, kan ik wuiven maar ze zal het niet zien,
ik kan de klok luiden, maar zal het daar worden gehoord al heet ze
Jackie, in her fifties, ik kan een roos in haar haren steken.

Maar wat kan ik je zeggen anders dan het liefste
woord dat we deze dag spreken, als alle vijanden
slapen en er alleen maar vrienden lijken te bestaan, dan
is er enkel hartelijkheid waarvan je leven kunt, levenslang.

[Afb.: “The poet and the landscape” by Jon Tobin. Misschien is het gewaagd but without a touch deze felicitatie gevangen in woord en beeld – zie je, ze ligt er roerloos, maar vol klank en ze heeft het niet koud, ze droomt een lied dat de liefde viert -, maar evenzo is het gewaagd om altijd maar weer tevoorschijn te komen Jackie, met je aarzelingen, je ambities, je eigenzinnigheid, je gekkigheid, je dromen, feit of fictie, je hart te luchten, steeds in het woord van jezelf. Het gaat je immers zoals Leo Vroman ongeveer zou zeggen, maar misschien is het je te sterk, om het ontbloten van hart en hersens, zo eerlijk mogelijk. (En nu eindig ik dit ongewoon lange nawoord, maar ik dacht, na meer dan een halve eeuw mag dat wel.) Ergens anders las ik een mooi woord: woordschilder. Alsjeblieft, het is voor jou. (http://www.womannextdoor.web-log.nl)]