Whisperings of the Soul. Een weblog over de hobbelige, onvoorspelbare weg naar ouderdom.

‘Hoe moet ik leven’? I
Wereldwijd liggen er honderd­dui­zenden boeken op de plank over hoe gezondheid en geluk binnen ons bereik liggen, over de bouwstenen van een evenwichtige op­voe­ding en vorming, hoe we gewoonten kun­nen veranderen om te ervaren dat het ook anders kan, hoe de beleving van onze relatie met de ander bevrijd kan worden uit de benauwende sleur die er is ontstaan, hoe we ons geld kun­nen beheren opdat we niet van de wal in de sloot raken, hoe stress, angst en tegenslag is te vermij­den of te overwinnen, hoe we de derde levensfase overleven, hoe persoonlijk erva­ren lelijkheid is te cor­ri­geren of hoe we gezond kunnen flir­ten. Voor elk levensdomein ligt er in elke taal een klein of groot recep­tenboek, dat minstens de indruk wekt dat met de juiste instelling elke levensweg be­gaanbaar is, maakbaar zelfs. Alles dat we niet wensen of ons leven bemoeilijkt, hoeft niet zo te zijn.
Alles lijkt verhelpbaar. Als we over de wil beschikken, gemoti­veerd zijn, over kennis beschikken en over geld, lijkt er niets dat niet in het begeerde tegendeel kan worden omgezet. Een fors deel van televisieprogramma’s en tijdschriften is ingericht op het uit­ra­felen van levensdrama’s, het onderzoeken van emo­ties, het rea­li­seren van metamorfoses en het uiteenzetten van onvermoede mo­gelijkheden voor een gezonde en geluk­ki­ge levensstijl. De we­reld lijkt gefixeerd op optimisme, de schep­ping in eigen hand. De krant en het journaal zijn er voor de ‘andere kant’, voor de ont­to­ve­rende werkelijkheid. Veel van het andere dat de televisie toont, is er voor de illusie.