Whisperings of the Soul. Een weblog over de hobbelige, onvoorspelbare weg naar ouderdom.

De hel van Dante of het hart van het kwaad

De hoorn van Afrika is dit jaar, vanaf het voorjaar, opnieuw bedreigd door een hu­ma­ni­taire ramp wegens langdurige extreme droogte. De Hoorn is een schiereiland aan de uiterste oostpunt van Afrika, waar de Rode Zee uitmondt in de Indische Oceaan. In dit gebied liggen de staten Ethiopië, Kenia, Somalië, Eritrea en Djibouti en de aarde lijkt hier een onafzienbare vruchte­lo­ze woestijn. Regen van betekenis valt er al twee jaar niet meer en vooral de 1,5 mil­joen kinderen beneden de vijf jaar lij­den aan ondervoeding en ernstige ziektes. Beelden benemen je de adem. (Maar ‘hier’: we zijn in staat ze binnen een mi­nuut te vergeten.) Het is er eigenlijk een levend kerkhof, maar niemand kiest waar hij wordt geboren.
De droogte heeft geleid tot sterfte onder het vee, het misluk­ken van oogsten en het opdrogen van waterbronnen. Door­dat het vee doodgaat en er niet geoogst kan worden, neemt de ondervoeding bij kinderen alleen maar toe. Daarnaast vormt mazelen een grote bedreiging. In het getroffen gebied is het aantal tegen mazelen in­geënte kinderen laag en deze ziekte kan dodelijke gevolgen heb­ben voor kinderen die al door ondervoeding verzwakt zijn.
De mensen zijn er thans nog onverminderd slecht aan toe. Deze week hebben hulporganisaties om veiligheidsredenen (banditisme en ander direct geweld) meer dan 250 hulpverleners uit vijf districten van Darfur teruggetrokken.
[Persfoto Darfur – Weekly.ahram.org.eg. We wijzen het vaak af, ‘Oh, het bekende tafereel uit Afrika, die plaatjes zie ik al mijn hele leven.’ Precies. Ik weet het ook niet, maar dit is onze wereld.]