God schiep de moeder omdat hij niet overál kan zijnElk jaar nadert de wintermorgen
van de diepste stilte,
die van droefenis is gebouwd.
Het zwijgende en aan ieders oog
onttrokken afscheid en het donkere gestommel
dat haar het huis doet verlaten.
Geen laatste woord is
haar gegund, nog warm van de slaap
verlaat zij geschrokken kinderharten.
Die vroege wintermorgen is nooit
verdwenen, altijd trappelt hij van het koudste
en meest duistere onbegrip.
We weten waar in moeders aarde
zij is geborgen, maar hier, dicht bij ons
mensenhart, daar, in die stilte is zij gebleven.
[ IM Mimi Nuy-Sterenberg 3.XII.1972 -“Mother Earth” van Johanna Leipold.]
2 opmerkingen:
Dank je wel, voor deze mooie woorden.Ook al is het heel lang geleden het ligt zovers in ons geheugen.
Met een brok in mijn keel, heb ik je gedicht zitten lezen Marius..
Dank je wel om me hier naar toe te verwijzen..
Een reactie posten