Op doorreis
In het gedicht van gisteren houdt zich een deel van mijn werkelijkheid schuil. De onwetendheid en de onmacht soms om met een last om te gaan en daarin anderen niet teveel tot last te zijn. Beeld en toon zijn wat treurig, maar het is ook meditatie en een roep naar mijzelf, ‘verlos je uit het gevang’. Ik moet nog een paar straten om lopen en kom er wel uit. ('De langste reis is de reis naar binnen', Dag Hammarskjöld.)
[Schilderij: “Moment perdu” van Marko Klomp.]
4 opmerkingen:
Do 9/10/2008
Je hebt ondertussen al héél wat straten omgelopen en het lijkt me dat je er wel goed uit zal komen. Wat een volharding, wat een taaie kracht. Bewonderenswaardig. Sommige boeken zijn trouvailles, sommige mensen ook. Nu maar hopen dat het je gegund zal zijn , voor lange tijd, dat de parel die je vond aan je zijde mag blijven.
puzzelstukjes van afhankelijk, ontvankelijk, zorgkrijgend, zorggevend, zorgdragend zijn , van beide kanten
blijvend zoekend samenspel
soms enorm lastig, soms verrassend eenvoudig, liefst in een ontspannen sfeer met ruimte voor een lach en een traan
Toch ben ik nog steeds op doorreis Lut en ontkom ik soms niet aan dezelfde confrontatie met treurnis in mezelf. Dank je voor het grote compliment, dat ik misschien wel een trouvaille ben. Je bent een schat, niet daarom, maar omdat je je voortdurend vragen stelt, je uitdrukt en een voorbeeld bent van doortastendheid. (Wat is der in deze twee jaar toch niet allemaal gebeurd en gestreden en overwonnen. Daarover verbaas en verwonder ik me.)
'misschien wel' ? zéker ;-)
Mogen we ons blijvend verwonderen in positieve zin en met eventueel eens een gelukkig mekaar terugzien in de toekomst. Wil ik niet uitsluiten en hoop ik verder op. Ben nog niet doortastend genoeg en moet mezelf ook nog eens onder handen nemen in bepaalde opzichten.Blijvend enorm blij dat ik je mocht/mag leren kennen. Des amis inséparables, pour la vie !
Slaapwel voorbeeldschat ;-)
Een reactie posten