Whisperings of the Soul. Een weblog over de hobbelige, onvoorspelbare weg naar ouderdom.

‘Hoe moet ik leven’? II

De dag begint met vaste rituelen. Daarna volgen we intuïtief het programma dat we begonnen zijn. Wat we gaan doen, ligt redelijk vast, vaak ook in een strak tijdschema. Hoe we het doen, ligt in beginsel eveneens vast, in motivatie en ambitie, maar zeker ook in de verwachting van anderen en in concrete rol- of functieom­schrij­vin­gen, dat we het doen zoals we het be­horen te doen.
Het ‘wat’ en ‘hoe’ liggen dicht bijeen en heb­­ben vrijwel altijd betrek­king op ‘mij in een context’. Het is niet louter van mijzelf. Er is sprake van een (veelal contrac­tu­ele) ge­bon­den­heid voor langere tijd en die appelleert aan sta­bi­liteit en uithoudingsvermogen. We zijn gebonden aan de mo­raal. De impliciete regels zijn ‘be­trouw­baarheid’ en ‘inzet’. Het lijkt een hoge eis van aanpassing en concentratie, maar die wordt idealiter verlicht door de kennis die we hebben van wat ons te doen staat, door de mensen om ons heen, de facili­teiten die er zijn en meestal ook door een flinke dosis plezier. Het is een levensin­vul­ling die vaak in overeenstemming is met onze aard, talenten en ide­a­len en waarvoor we in principe geen van die eerder genoem­de duizenden boeken hoeven te raadplegen. Of we dat doen, is af­hankelijk van interesses, gevoeligheden, behoeften of no­den, en als we het doen, moet het ons dagritme zo min mo­ge­lijk verstoren.